~~خاک بر سر تو که ادعا میکنی " محتوانویسی" اون وقت نیم فاصله رو رعایت نمیکنی...
~~خاک بر سر تو که ادعا میکنی " محتوانویسی" اون وقت "از " ....." که واسه متن های انگلیسیه تو متن هات استفاده میکنی...
~~خاک بر سر تو که ادعا میکنی " محتوانویسی" و فلان جای متن غلط تایپی داشتی ...
~~خاک بر سر تو که محتوانویسی تدریس میکنی و آیین نگارش فارسی بلد نیستی و ...
و خاک بر سر تو که...
.
.
باید بهتون اعتراف کنم تو این سالها که " یه محتوانویس" هستم \\ از 10 سال و 7 ماه 28 روز پیش// و محتوانویسی آنلاین هم تدریس میکنم، [ البته قطعا به نظرم تدریس واژه سنگینه و باید بگم تجربه هام و ایده هام رو در مورد "محتوا" با دیگران درمیون میذارم ] بارها و بارها در قالب کامنت و پیام بهم نقد شده که تو که ادعا میکنی که تولید کننده محتوای متنی هستی، تو دیگه چرا "آیین نگارش فارسی" رو رعایت نمیکنی.!.
من با احترام به تمام کسایی که این قوانین رو تو ----فضای آنلاین---- هم میتونن رعایت میکنن، برای خودم قوانین شخصی ای دارم که چندین ساله طبق همون پیش میرم و میخوام اینجا با شما هم درمیون بذارم و نظرتون رو بپرسم
من میگم که ؛
.
.
۱- اول در جواب کسایی که میگن چرا از علامت های انگلیسی تو فارسی استفاده میکنی میخوام بگم که : مگه ما کلی کلمه انگلیسی و عربی و فرانسوی و ... نداریم که تو زبان محاوره ای فارسی ازشون برای انتقال بهتر پیام استفاده میکنیم ؟ خب چه اشکالی داره تو محتوانویسی آنلاین هم برای ~خوانایی بهتر~ از علائم کاربردی و زیبای زبان های دیگه استفاده کنیم؟.!. مثل این علامت ""
.
.
۲- من فکر میکنم که ما باید بپذیریم که محتوانویسی آنلاین کاملاااااااااااااا با نوشتن متن کتاب و نسخه های چاپی متفاوته و ما چون با مخاطب متفاوت و فضای متفاوت روبرو هستیم قطعا باید سبک متفاوتی هم برای نوشتن داشته باشیم. مثلا ما بین متن کتاب از ایموحی برای بیان احساسات‌مون استفاده نمیکنیم ولی تو کپشن شبکه های اجتماعی مثل اینستاگرام استفاده میکنیم و لازم هم هست که استفاده کنیم.
پس ما تو محتوانویسی به سبک جدید ، تو فضای جدید نیاز به "علائم جدید " یا "تغییر شکل و تغییر کارایی علائم قدیمی " داریم تا بتونیم پیام مون رو بهتر و " خواناتر " به مخاطب انتقال بدیم و تو فضای آنلاین به نظر من تلاش برای //خوانایی بهتر متن// از هر چیزی مهم تره، حتی اگر این تلاش باعث زیر پا گذاشتن قوانین نگارشی ای باشه که سالها پیش بر اساس یه فضای سنتی متن نویسی و چاپی تصویب شده.
۳-یه نکته دیگه که به نظرم باید بهش دقیق تر و منطقی تر فکر کنیم __سرعت انتشار محتوا تو فضای آنلاینه___
همه ما میدونیم که سرعت انتشار محتوا بر اساس ذات فضای آنلاین <<<<بسیار بالا و با حجم زیاده >>>>و این به صورت اجتناب ناپذیری « دقت محتوانویسی » رو کم میکنه و باعث میشه غلط های تایپی تو متن دیده بشه و و در واقعیت گاهی حتی فرصت به کارگیری قوانین درست فاصله گذاری و نیم فاصله و ... رو هم نداشته باشیم.
قدیما یه نویسنده کتاب ممکن بود چند ماه یا حتی چند سال روی نوشتن فقط یه کتاب 15-20 هزار کلمه وقت بذاره. به خاطر همین قطعا ساعت ها و بارها فرصت این رو داشت که محتوایی که مینویسه رو بارها و بارها بخونه و ویرایش کنه، و تازه قبل انتشار حداقلِ حداقل یه ویراستار حرفه ای هم همه متن ها رو ویرایش میکرد. ولی الان هر کدوم ما ممکنه در طول روز ««« 1000راننننن کلمه و 100 هااااجمله و... در قالب کپشن ، پست و مقاله و ... بنویسیم »»»که قطعا اگر واقعی بخوایم فکر کنیم نه تخیلی، امکان و زمان ویرایش دقیق نداریم یا خیلی کم داریم.
پس به نظرم؛
بدون شک همه مون باید تلاش کنیم برای "درست نویسی " ولی بعضی خطاها اجتناب ناپذیره و نیازی نیست انقدر گیر بدیم به هم و کل "ذات محتوانویسی "یه نفر رو زیر سوال ببریم.
.
.
.
.
شما با ۱ موافقید یا ۲ یا ۳ یا همش یا هیچ کدوم؟!
تو این ویدئوهای آموزشی بیشتر در مورد " سبک محتوانویسیم" حرف زدم :
