این متن قبلا در اینستاگرامم منتشر شده اما به دلایلی اینجا هم منتشرش میکنم. تصویر بالا یکی از محله های قدیمی آنتالیا هستش که ویدیو داخل اینستاگرام هم مال کوچه پس کوچه های همین محله است.
۲۱ مهر روز تولدم بود و میخوام تشکر کنم از دوستانی که تولدم رو تبریک گفتن. داشتم فکر میکردم که که نسبت به سال گذشته چه تغییراتی کردم:
عوامل بسیاری که ذهنم رو بازی میدادن بیشتر و بیشتر حذف کردم که شامل خیلی چیز هاست آدم ها، رویاها، همکاری ها، دلسوزی ها و ...
از بزرگترین حماقت های زندگیم دست کشیدم، رویا های استارتاپی و یک میلیون کاربر، و خوشحالم که فهمیدم کشوری که زیرساخت نداره رو باید رها کرد و رفت و اصلاح کردنش رو باید به تاریخ واگذار کرد.
وقت بیشتری گذاشتم برای خودم بازی گوشی بیشتر، آشپزی، موسیقی، نقاشی، شناخت و انتخواب آدمها.
آدم اصیل تری بودم، معتقد و استوار بر عقایدم. بخاطر کسی تغییرشون ندادم مگر اینکه متوجه میشدم که اشتباه هستن.
بیشتر به پول و کارکردش فکر کردم، مکتبی که همه ما بهش اعتقاد داریم! پس میبایست بیشتر میفهمیدمش. یه قانون پایستگی هم داره، در واقع پول هیچ وقت از بین نمیره و فقط شکل و کارکرد انتزاعیش تغییر میکنه واسه همینه که اقتصاد ها دچار بحران میشن، مردم ممکنه ضعیف یا غنی تر بشن. و همیشه از خودم میپرسم که خب من کجا ایستادم؟
درآمدم رو ۲۰ برابر افزایش!
ازدواج رو تجربه کردم، این تجربه قفل های ذهنی زیادی رو باز کردم واسم و حس میکنم امکانات دهنیم برای رسید به اهداف بلند پروازانم بیشتر شده. خوب یا بد بودنش رو کار ندارم در هر دوحالت تغییرات عمیقی در شما اتفاق میوفته.
به اخلاق پایبند هستم، این تغییر جدیدی نیست! اما مسائل رو میبایست باز اندیشی می کردم بار ها و بارها تا بتونم حکم اخلاق رو لا به لای فرهنگ بی در و پیکر ایرانی پیدا کنم.
