اصل مترقی ولایت فقیه، که پشتیبانی از آن، ضامن صیانت کشور از آسیب و خسارت است؛ بالاترین ظرفیت در تألیف قلوب مردم را دارد. بخش معتنابهی از مردم، تنها کسی که برچسب هیچ جناحی بر پیشانیاش بار نمیشود، مقام معظم رهبری است.
ماهمه اثرگذاریمبر همان سیاق که ولیفقیه، به سان پدر امت،
همۀ مردم و جریانات سیاسی را از توجه و تلطّف خود بهرهمند میسازد و این رویّه در سلوک ایشان با یکایک رؤسای جمهور تکرار شده؛ عنوان «ضد ولایتفقیه» شاخصی برای تفکیک بین مردم و جریانات سیاسیِ خوب و بد، نیست. تحذیر ایشان از دوقطبی و تلاششان برای گسترۀ هرچه بیشترِ چتر نظام و انقلاب
بهگونهای که جذب حداکثری را محقق کند، شاهدی بر این مدعاست.
جالب اینکه مهمترین مؤلفهای که در پاسخ مقام معظم رهبری به استفتائات پیرامون مفهوم ضد ولایت فقیه، مندرج در سایت رهبری دیده میشود: «اطاعت از دستورات حکومتی ولی امر مسلمین» است. معظمٌله، صراحتا فرمودهاند:
«همین که اطاعت از دستورات حکومتی ولی امر مسلمین کنید؛ نشانگر التزام کامل به آن است.
احرازصلاحیتدو فرازِ پرتکرار رهبری درخصوص صیانت از جمهوریت نظام را ببینیم:
«زیرپاگذاشتنِ جمهوریّت نهتنها مایۀ عدم توفیق و بیآبرویی و بروز انواع بحرانها در حکمرانی است، بلکه عقوبت الهی را نیز در آخرت
در پیش خواهد داشت؛چرا که یک وظیفۀ الهی است که حاکمیّت شرعاً مکلّف است به آن پایبند باشد.» اسفند1380؛
«همچون گذشته اصرار داریم که همه، حتی کسانی که نظام و رهبری را قبول ندارند پای صندوقها بیایند چرا که انتخابات متعلق به ملت، ایران و نظام جمهوری اسلامی است.» دی1394.
لازمۀ عقلی تحقق این رهنمودها؛ توسعۀ دامنۀ احراز صلاحیتهاست تا حتی آنها که نظام را قبول ندارند نیز نسبتبه حضور در پای صندوق رأی شائق شوند. انقلابی که از طوفانهای دشمنی و گردبادهای توطئه، به لطف الهی، برکت خون شهیدان و توجه حضرت صاحبالزمان عج، سلامت و استوار مانده، به حضور چندین نماینده که نگرشی متفاوت با قرائت رسمی نظام دارند، گزندی نخواهد دید.
در شرایط کنونی که سختیهای حکمرانی، بهپشتوانۀ 44سال دشمنیِ داخلی و خارجی در فضای واقعی و مجازی، به نقطۀ اوج خود رسیده؛ در مقولۀ خطیری چون انتخابات مجلس، کمترین ابهام و کلیگویی در اعلام نتایج إحراز صلاحیت داوطلبان، فرصتی مغتنم دراختیار دشمن قرار میدهد و فرصت را برای توجیه و سیاهکاری عناصر معلومالحال و خائن مردم و نظام که رد صلاحیت شدهاند نیز فراهم میکند.
به عشق رهبری راُی میدهمنظارت بر انتخابات، که هدف اوّلیِ آن، صیانت از جمهوریت نظام است؛ نباید در اثر ضعف تدبیر، به ضدّ خود تبدیل شود!نوسیدمهدی علمیحسینی
بر همان سیاق که ولیفقیه، به سان پدر امت،
همۀ مردم و جریانات سیاسی را از توجه و تلطّف خود بهرهمند میسازد و این رویّه در سلوک ایشان با یکایک رؤسای جمهور تکرار شده؛ عنوان «ضد ولایتفقیه» شاخصی برای تفکیک بین مردم و جریانات سیاسیِ خوب و بد، نیست. تحذیر ایشان از دوقطبی و تلاششان برای گسترۀ هرچه بیشترِ چتر نظام و انقلاب
بهگونهای که جذب حداکثری را محقق کند، شاهدی بر این مدعاست.
جالب اینکه مهمترین مؤلفهای که در پاسخ مقام معظم رهبری به استفتائات پیرامون مفهوم ضد ولایت فقیه، مندرج در سایت رهبری دیده میشود: «اطاعت از دستورات حکومتی ولی امر مسلمین» است. معظمٌله، صراحتا فرمودهاند:
«همین که اطاعت از دستورات حکومتی ولی امر مسلمین کنید؛ نشانگر التزام کامل به آن است.
دو فرازِ پرتکرار رهبری درخصوص صیانت از جمهوریت نظام را ببینیم:
«زیرپاگذاشتنِ جمهوریّت نهتنها مایۀ عدم توفیق و بیآبرویی و بروز انواع بحرانها در حکمرانی است، بلکه عقوبت الهی را نیز در آخرت
در پیش خواهد داشت؛چرا که یک وظیفۀ الهی است که حاکمیّت شرعاً مکلّف است به آن پایبند باشد.» اسفند1380؛
«همچون گذشته اصرار داریم که همه، حتی کسانی که نظام و رهبری را قبول ندارند پای صندوقها بیایند چرا که انتخابات متعلق به ملت، ایران و نظام جمهوری اسلامی است.» دی1394.
لازمۀ عقلی تحقق این رهنمودها؛ توسعۀ دامنۀ احراز صلاحیتهاست تا حتی آنها که نظام را قبول ندارند نیز نسبتبه حضور در پای صندوق رأی شائق شوند. انقلابی که از طوفانهای دشمنی و گردبادهای توطئه، به لطف الهی، برکت خون شهیدان و توجه حضرت صاحبالزمان عج، سلامت و استوار مانده، به حضور چندین نماینده که نگرشی متفاوت با قرائت رسمی نظام دارند، گزندی نخواهد دید.
در شرایط کنونی که سختیهای حکمرانی، بهپشتوانۀ 44سال دشمنیِ داخلی و خارجی در فضای واقعی و مجازی، به نقطۀ اوج خود رسیده؛ در مقولۀ خطیری چون انتخابات مجلس، کمترین ابهام و کلیگویی در اعلام نتایج إحراز صلاحیت داوطلبان، فرصتی مغتنم دراختیار دشمن قرار میدهد و فرصت را برای توجیه و سیاهکاری عناصر معلومالحال و خائن مردم و نظام که رد صلاحیت شدهاند نیز فراهم میکند.
نظارت بر انتخابات، که هدف اوّلیِ آن، صیانت از جمهوریت نظام است؛ نباید در اثر ضعف تدبیر، به ضدّ خود تبدیل شود!
نویسنده : سیدمهدی علمیحسینی