وقتی از پرداخت مستقیم صحبت می‌کنیم، در واقع تصاویری از یک تکاپوی بی‌پایان در ذهن شکل می‌گیرد که در دل اکوسیستم استارتاپی ایران جریان دارد. این تکاپو از همان روزهای اولیه شکل‌گیری این اکوسیستم تا ظهور و گسترش شرکت‌های بزرگ اینترنتی مانند علی‌بابا و دیجی‌کالا به وضوح قابل مشاهده بوده است. در این مسیر، نیازهای فناورانه و توأمان نوآورانه در حال رشد و گسترش هستند و ایده‌ها و راهکارهایی مانند سرویس‌های ارائه‌شده توسط پیمان به وضوح در این جریان جاری‌اند. این راهکارها به نوعی نمایانگر همان روحی هستند که در بسیاری از استارتاپ‌ها و شرکت‌های مبتنی بر فناوری جریان دارد. این روح نه تنها تقلا برای پیشرفت را نشان می‌دهد، بلکه بازتاب همان تب و تاب اولیه‌ای است که در سیلیکون ولی شکل گرفت و از آنجا به تمام دنیا سرایت کرد. در واقع، این حرکت جهانی به گونه‌ای است که هر گوشه‌ای از دنیا را تحت تاثیر خود قرار داده و به آن جنب‌وجوش و تحرک خاصی بخشیده است.
بنابراین اگر بخواهم تصویر دقیق‌تری از سرویس پیمان ارائه بدهم و آن را به شکل یک شخصیت تجسم کنم، به نظر می‌رسد که تصویری از یک نوجوان پرانرژی و پرشور را باید ارائه دهم که در جستجوی یافتن جایگاه ویژه‌ای برای خود در میان انبوهی از افراد مشابه و با انگیزه است. این نوجوان، در تلاش است تا در میان ده‌ها یا شاید صدها نفر دیگر که همچون او رویاهای بزرگی دارند و در پی تحقق آرمان‌های خود هستند، خود را اثبات کند. اما آنچه که برای من ممکن است کمی ترسناک به نظر برسد، این است که نوآوری در دنیای امروز، به عنوان یکی از ارکان ضروری و اجتناب‌ناپذیر، به سرعت در حال پیشرفت است و هر روز یک ایده جدید به این دنیا معرفی می‌شود. اگر امروز به سرویس‌هایی مثل پرداخت مستقیم پیمان علاقه‌مند شوم و آن را تحسین کنم، ممکن است فردا استارتاپی دیگر پا به عرصه بگذارد که با ارائه راه‌حل‌های بهینه‌تر و جذاب‌تر، توجهات بیشتری را جلب کند. در آن صورت، من باید خود را با آن تطبیق دهم و شاید به تدریج آن را به عنوان گزینه جدیدتر و کارآمدتر بپذیرم. پیمان هم در این میان ناگزیر است که با این تغییرات هم‌گام باشد، خودش را به‌روز کند و برای باقی‌ماندن در رقابت، ویژگی‌های جدیدی ارائه دهد.
زندگی در دنیای نوآورانه و همیشه در حال تغییر، خود به نوعی کسل‌کننده است. سرعت تغییرات به حدی است که من به سختی می‌توانم در محیطی که هر روز با داستان‌های جدید و فناوری‌های نوین مواجه می‌شود، احساس آرامش کنم. این محیط بی‌وقفه، گویی هیچ زمانی برای تثبیت چیزی وجود ندارد. اما آنچه که این وضعیت را حتی پیچیده‌تر می‌کند، رویکردهای رقابتی‌ای است که در اکوسیستم‌های استارتاپی شکل می‌گیرد. به نظر می‌رسد که همه در تلاشند تا از سر و کول همدیگر بالا بروند و با سبقت گرفتن از رقبای خود، به موفقیت دست یابند. این رویکرد رقابتی، هرچند گاهی می‌تواند به پیشرفت منجر شود، اما در عین حال فضایی تنش‌زا و پراسترس ایجاد می‌کند. در این فضا، همه به نوعی در جستجوی برتری هستند و به دنبال فرصتی می‌گردند تا گوی سبقت را از دیگران بربایند. شاید این واقعیت دنیای امروز ما باشد که نمی‌توان از آن چشم پوشید، ولی با این حال هنوز هم برای من قابل‌تحمل نیست.
پیمان، در این تصورات من، به عنوان یک شخصیت جوان، پرشور و امیدوار، همه‌چیز را در مسیر درست خود می‌بیند و به نظر می‌رسد که همه چیز طبق برنامه پیش می‌رود. با این حال، طوفانی در راه است که می‌تواند همه‌چیز را تغییر دهد. پیمان، در این فضای پویا و رقابتی، ناگزیر است که برای حفظ جایگاه خود تلاش کند. روزی خواهد رسید که پس از پشت سر گذاشتن رقبای فعلی‌اش، با رقبای جدیدتری مواجه خواهد شد که ممکن است از نظر قدرت و توانمندی پیشرفته‌تر باشند. این نوجوان پرشور، با وجود همه امیدها و آرزوهایی که برای موفقیت دارد، به تدریج با لحظاتی از تردید و شکست روبه‌رو خواهد شد. روزی خواهد رسید که او با شک و تردید به تمام آرزوهایش نگاه خواهد کرد و با چالش‌های جدید دست و پنجه نرم خواهد کرد. در این مسیر پر پیچ و خم، او روزی خواهد رسید که در تلاش است تا راه خود را پیدا کند و از هر ابزاری برای عبور از این سختی‌ها استفاده کند. در نهایت، او با امتحان‌ها و آزمون‌های فراوانی روبه‌رو خواهد شد و تلاش خواهد کرد تا در دنیای پر از تغییرات و رقابت‌های بی‌وقفه جایگاه خود را حفظ کند.
