_ مرا تو بی سببی نیستی.
به راستی صلت کدام قصیده ای،
ای غزل؟
ستاره باران جوابِ کدام سلامی به آفتاب از دریچه ی تاریک؟
کلام از نگاه تو شکل می بندد،
خوشا نظربازیا که تو آغاز می کنی.
پ.ن: سخن در دهان نمی چرخد برای توصیفت. پس هر چه کوتاه،زیباتر:
مردِ بزرگِ من؛
اسطوره یِ احساس
زادروزت مبارك..
