توشه بعدازمرگ :
- 45آنھائی که ھوش و حواسشان فقط صرف ارضای غرایز مادی بوده است پس از مرگ دچار ابطال ھوش و حواس خود می شوند و این ظلمات است .
۴۶ - ایمان به حیات پس از مرگ گوھرۀ اصلی و توشۀ اساسی ادامۀ حیات پس از مرگ است . زیرا این ایمان نفس مجرد آنھا را با چنین جھانی مأنوس کرده است .
۴٧ - حیات پس از مرگ حیاتی فوق غریزی و حیوانی است . و لذا کسی که در حیات دنیا دربی بسوی جھانی برتر نیافته است پس از مرگش دچار حس نابودی می شود و گوئی در سیاه چالهی افتاده است .
۴٨ - آنکه در حیات دنیا نیاموخته که دست بسوی خدا دراز کند و چشم بسوی او بنگرد ودل او را بطلبد در حیات آخرت مواجه با احساس نابودی می شود زیرا حیات پس از مرگ راه عروج بسوی خداست .
۴٩ - کسیکه جهیدن و پرواز و از خودگذشتن را نمی داند با مرگش جز قبر نمی یابد و مدتھا اسیر قبر است .
۵٠ - کسیکه منھای بدن خود حیات و ھستی ای ندارد با مرگش مواجه با مرگ می شود و مرگش تجربۀ نابودی است .
۵١ - تفکر دربارۀ حیات پس از مرگ یکی از توشه ھای حیات پس از مرگ است .
۵٢ - آنکه از مرگ می ھراسد حیات پس از مرگش غرق در ھراس خواھد بود ھراسی بس بیشتر . ھراس از دست دادن دنیا و حواس و ادراکات مادی . و حس نابودی حاصل از دست دادن این یافته ھا .
۵٣ - آنچه که از خود مردن وحشتناکتر است اندیشۀ مرگ است . وگرنه خود واقعۀ مردن از ھمۀ وقایع زندگی انسان دردنیا ، آسانتر است .
منبع :فصل چهارم از کتاب پدیده شناسی گناه : قسمت ترس (هراس از مرگ )اثر استاد علی اکبر خانجانی
