روکش دندان یک پوشش نازک است که می‌تواند از جنس پرسلن، کامپوزیت، فلز و یا ترکیب فلز و سرامیک یا همان پرسلن باشد. این پوشش تمامی سطح‌های دندان را می‌پوشاند و از آن محافظت می‌کند. در این صورت دندان‌ها در برابر شکستگی و آسیب‌دیدن از نظر سردی و گرمی، حفظ می‌شوند. همچنین دندان کوچک و نامتقارن تبدیل به دندانی زیبا و متناسب می‌شود.
اما گاهی نیاز به در آوردن روکش و تعویض آن است. در این صورت چه باید کرد؟ آیا می‌توان روکش را از دندان خارج کرد و آن را از روی آن برداشت؟ پاسخ مثبت است.
گاهی افراد می‌دانند که روکش دندان آنها باید برداشته شود و سر خود و در منزل اقدام به برداشتن روکش دندان می‌کنند. توجه داشته باشید که برداشتن روکش دندان یک فرایند ساده و راحت است اما حتماً باید توسط دندانپزشک و در مطب دندان‌پزشکی انجام شود.
زیرا با وجود این که فرایند کم خطر و راحتی است، اگر به صورت درست انجام نگیرد، می‌تواند باعث آسیب رسیدن به دندان و لثه شود. حتی ممکن است روکشی که می‌توان آن را حفظ کرد را با اقدام به برداشتن آن در خانه، شکست و به روکشی غیر قابل استفاده تبدیل کرد.
تنها موردی که می‌توان به برداشتن روکش در خانه اقدام کرد، هنگامی است که روکش تقریباً به طور کامل از دندان جدا شده و به طور کامل لق شده است. هنگامی که چسب روکش جدا شده باشد و روکش لق باشد، می‌توان به راحتی و با ملایمت آن را از روی دندان برداشت.
اگر روکش به دندان چسبیده باشد، اقدام به برداشتن آن اول از همه می‌تواند آسیب جبران‌ناپذیری به لثه وارد کند؛ بنابراین حتماً برای برداشتن روکش دندان خود به دندانپزشک مراجعه کنید.
برای برداشتن روکش دندان ابزار خاصی در دندان‌پزشکی طراحی شده‌اند که استفاده از آنها برداشتن روکش را ساده می‌کند. برای برداشتن روکش و بریج‌های دندانی می‌توان از این ابزار کمک گرفت و چسب و سیمان روکش را شل کرد سپس به‌سادگی روکش را از روی دندان برداشت.
روش‌های مختلفی برای برداشتن روکش دندان برای دندانپزشک وجود دارد که در ادامه به معرفی این روش‌ها می‌پردازیم. هر کدام از این روش‌ها متناسب با شرایط بیمار و روکشی که بر روی دندان او وجود دارد انتخاب می‌شوند.
روش محتاطانه یا conservative یکی از روش‌هایی است که همان‌طور که از اسم آن پیداست، روکش حفظ می‌شود. در این روش، با استفاده از مواد و نیروهای خاصی که دندانپزشک از آنها استفاده می‌کند، سیمان روکش شل می‌شود و می‌توان به راحتی و بدون آسیب رساندن به روکش و دندان، آن را خارج کرد و مجدداً بعد از انجام فرایندهای لازم، بر روی دندان قرار داد.
مجدداً از نام این روش می‌توان متوجه شد که چه آسیبی به روکش و دندان می‌رسد. با این روش، یک شکستگی کوچک و یا سوراخی در روکش ایجاد می‌شود تا بتوان به سیمان دسترسی داشت و آن را شل کرد.
هنگامی که سیمان روکش دندانی شل شد، روکش را برمی‌دارند. در چنین مواقعی می‌توان روکش را ترمیم کرد و مجدداً مورداستفاده قرار داد. در مواقعی که روکش به‌خوبی در جای خود قرار دارد و به‌خوبی سیمان شده است، از این روش استفاده می‌شود.
در این روش روکش به‌طورکلی آسیب می‌بیند و نمی‌توان از آن مجدداً استفاده کرد. روکش به‌طورکلی شکسته می‌شود و در آن برش‌های عمیق ایجاد می‌شود، سپس از روی دندان برداشته می‌شود. چنین روشی معمولاً مورداستفاده قرار نمی‌گیرد. زیرا در این روش باید روکش جدیدی برای دندان ساخته و بر روی آن قرار داده شود.
درصورتی‌که دندانپزشک مجبور به انتخاب روش مخرب باشد اما بتوان همچنان دندان زیرین راحفظ کرد و البته دندان زیر روکش توان نصب روکش جدید را داشته باشد؛ باید دوباره مراحل قالب‌گیری روکش دندان و فرایند نصب مجدداً انجام شود.
