نبودن نام ليونل مسي در ميان 3 نامزد نهايي كسب توپ طلا از نگاه فرانس فوتبال بي شك يكي از مهم ترين رخدادهاي ورزش فوتبال در سال جاري ميلادي بود. البته اگر معيار كيفي نگر انتخابگران را كه ملاك را عنوان هاي كسب شده در رقابت هاي ملي و باشگاهي قرار داده اند معيار اين گزينش ها بدانيم نقدي بر رتبه بندي بازيكنان نيست اما اگر مولفه هاي ديگري چون ثبات حرفه اي، تاثيرگذاري كاريزماتيك بر جريان بازي و نقش مهم در روند حركت تيمي را ملاك قرار دهيم نه در زمان كنوني و نه در دو دهه اخير اين رشته ورزشي بازيكني در اندازه هاي مسي نيامده است.
به واقع ركوردشكني هاي پياپي مسي و افتخارهاي متعدد او در بارسلونا با وجود ناكامي هاي دامنه دارش در عرصه ملي - كه خود او هيچ نقشي در اين ناكامي ها نداشته است - سبب شده تا او را به مانند جزيره اي تك افتاده در بي كران دنياي فوتبال ببينيم كه هر لحظه از بازي مي تواند با حركت هاي انفجاري، پاس هاي تماشايي و گلزني هاي منحصر به فردش سند بازي ها را به نام خود بزند. مسي حتي در روزهايي هم كه به سياق هميشه نبوده باز هم كاريزما و تاثيري ويژه را در زمين فوتبال به رخ كشيده كه در تاريخ فوتبال شايد به تعداد انگشتان يك دست هم نتوان بازيكني با اين ميزان از كيفيت را نام برد.
اكنون پس از يك دهه حضور در رده هاي بالاي فوتبال، خبرنگاران و روزنامه نگاران بي تفاوت از كنار درخشش هميشگي و ثبات حرفه اي مسي گذشته اند و در انتخابي بحث برانگيز حتي او را در ميان 3 نامزد نهايي توپ طلا قرار نداده اند؛ اين اتفاق- قرار نگرفتن در جمع نامزدهاي نهايي توپ طلا- در شرايطي رخ داده كه مسي به لحاظ آمارهاي فني ثبت شده از سوي آناليزورهاي برجسته دنياي فوتبال بهترين عملكرد فردي را در ميان همه بازيكنان داشته است.
گويي فوتبال تصميم گرفته تا نقشه راه را براي دوران پسا مسي ترسيم كند و او را با اين بي اعتنايي گزنده به دايره فراموشي ذهن فوتبالدوستان بكشاند. مسي آخرين تصوير مهم فوتبالدوستان دهه شصتي از مفهوم فوق ستاره پس از خاطرات ماندگاري است كه از بازي هاي مارادونا، پلاتيني، كاره كا، بكام، روماريو، باتيستوتا، زيدان، رونالدو برزيلي و رونالدينيو در ياد دارند و انتخاب هاي بحث برانگيز سال اخير در توپ طلاي يوفا و فيفا و بي اعتنايي به او گزندي به جايگاه خلل ناپذيرش در ذهن علاقه مندان به فوتبال نخواهد داشت.
