درگذشت حسین محب اهری نکته ای رسانه ای را در درون خود نهفته دارد. این بازیگر طی 10 سال مبارزه با بیماری سرطان هرگز از بازیگری کنار نرفت و همچنان صلابت ایفای نقش را در اوج شکستگی ها و دردهای ناشی از بیماری اش حفظ کرد. او را می توان نمونه ای از بازیگرانی دانست که از کمدی صوتی برای تثبیت نقش هایش استفاده می کرد. منظور از کمدی صوتی استفاده موثر و هدفمند از تارهای صوتی برای پدیداری لحظه ای کمدی است که محب اهری بسیار در این کار توانا بود. نمونه مثالی این توانایی را می توان در بخش آیتمی برنامه کودک و جدل هایی که محب اهری با مبصر کلاس داشت به عینه مشاهده کرد.« ده و نه و هشت و هفت و شیش با پنج تا میشه یازده تا». این ضرباهنگ هنرمندانه چنان در بیان محب اهری نشست که همواره یکی از مواردی که او را در ذهن مخاطبان برجسته می کرد همین بخش آیتمی بود.
محب اهری در سینما و تلویزیون حضورهایی موثر داشته که می توان به نقفش آفرینی های برجسته او در فیلم های سفر جادویی، همسر، جیب برها به بهشت نمی روند، من زمین را دوست دارم، روز فرشته،اسپاگتی در هشت دقیقه و گلچره اشاره داشت.
همچنین این بازیگر فقید در تلویزیون هم حضورهایی طلایی داشته است که می توان به مجموعه های راه شب، مختارنامه، پایتخت 2، خوب بد زشت، معمای شاه، دردسرهای عظیم 2 و علی البدل اشاره کرد.
