هالیوود سالانه فیلم های بسیار زیادی تولید و منتشر می کند اما اگر به دقت به آن ها نگاه کنید متوجه می شوید که اگر نگوییم نود و نه درصد، بی تردید بخش بزرگی از این آثار در حال جواب دادن به یک سوال هستند.
آن یک سوال اینست :
واقعیت دنیا چیست ؟
ما در این عالم چشم می گشاییم و همه عمر در آن گرفتاریم تا روزی بالاخره به بزرگترین راز هستی پی ببریم و بفهمیم براستی ما از کجا آمده ایم و به کجا می رویم...
در این نوشتار به دیدگاه سازندگان فیلم مسافران ( The Passengers ) که در سال 2016 اکران شد ، درمورد اینکه واقعیت دنیا چیست ، می پردازیم. تا شاید نگاه تازه ای درباره جهان بدست آوریم.
از افلاطون تا مولانا از محمد پیامبر اسلام (ص) تا مورتین تایلدام کارگردان پسنجرز ، اصل حرف همه این بود که همه ما در این جهان مسافریم !
ما نیامده ایم که بمانیم درحال رفتن به جای دیگری هستیم.
حتما شما هم از کودکی شنیده اید که همیشه گفته اند : " دنیا محل گذر است ... ! "
در این فیلم با این مفهوم سر کار داریم.
خلاصه داستان : داستان از جایی شروع می شود که یک شهاب سنگ درکار سیستم های خنک کننده سفینه فضاپیما حامل 5 هزار نفر و حدود 300 نفر خدمه پرواز ، اختلال ایجاد می کند. این فضاپیما انسان هارا از زمین به جایی که آن را هوم استید 2 (HomeStead 2 ) یا درواقع محل اقامت دوم انسانهاست می برد.
اما در طول این سفر که 120 سال زمان می خواهد انسانها و خدمه پرواز حتی ناخدای سفینه همگی در نوعی خواب موسوم به خواب انجمادی بسر می برند. با اختلال سیستم ناشی از برخورد شهاب سنگ اولین نفر که پسری بنام جیم است بخاطر خرابی دستگاه خواب انجمادی ، 90 سال قبل رسیدن به مقصد از خواب می پرد و حالا او باید تمام عمر خود را در این کشتی فضایی 1000 متری به تنهایی سر کند.
داستان تنهایی جیم از اینجا آغاز می شود...
در ابتدا جیم که در زمین زادگاهش یک مکانیک بود سعی می کند با امتحان انواع راه ها برای خود روزنه امید رهایی از این زندان پیدا کند و همه چیز را امتحان می کند تمام دفترچه های راهنمای سفینه را مطالعه می کند اما خیلی زود متوجه می شود که راهی جز خودکشی برایش باقی نمانده ...
درست در لحظه خودکشی زیباترین دختر آن فضاپیما که او نیز در محفظه خواب انجمادی است توجه اش را جلب می کند.
جیم ماهها با خود کلنجار میرود که آیا او را بیدار کند یا نه چرا که بیدار کردن آرورا مساوی با گرفتار شدن او در زندانی ابدی همانند جیم بود که بالاخره جیم او را نیز بطور عمد با خراب کردن محفظه خوابش بیدار میکند.
تحلیل فیلم
صرفا" تحلیل محتوایی است.
این داستان بسیار شبیه سفر ما انسان هاست که چشم در این جهان گشودیم و بسمت ناشناخته ها در حرکتیم.
اگر فضاپیمای حامل جیم و آرورا را با کره زمین مقایسه کنید همه چیز آشکار خواهد شد.
ما وقتی چشم باز می کنیم در زمین با هزاران نفر دیگر تنهاییم که گویا خدا یا خالقین ما در جهانی دیگر بسر می برند همانند جیم و آرورا که والدینشان روی کره زمین هستند و آنها روی سفینه فضاپیما به کره زمینی بهتر می روند. در این سفر هزاران نفر دیگر همراهی شان می کنند اما خوابن ! درست همانند ما که جز خودمان و عشقمان گویی باقی جهان برایمان دیده نمی شوند.
ما روی زمین زندگی می کنیم عاشق می شویم و میمیریم همان کاری که جیم و آرورا داخل سفینه می کنند.
وقتی دفترچه های راهنمای عالم ( علم فیزیک و شیمی ) به باز کردن در کابین فرماندهی سفینه کمکی نکرد ، پیامبرانی آمدند که بگویند خرابی ها ناشی از چیست همانطور که ناخدا هم با اختالات بیدار شد و در مدت کوتاه زندگیش، بخشش و امید را یاد داد کمک کرد در کابین فرماندهی را باز کنند و خرابی سفینه را بیابند تا همه هزاران نفر بسلامت برسند و کلید همه قفل های سفینه که دستبند رمزی اش بود را به انسانهای دیگر بخشید و خود مرد.
همچون پیامبرانی که گفته می شود معجزاتی داشتند گاس نیز گویی با عصا که نه با دستبند معجزه اش توانست درها را بگشاید.
آرورای زیبا جدای از زن بودن یک نویسنده مشهور بوده که قصد داشت بهترین داستانش را بنویسد که با آشنایی با جیم و عشقی که به او داشت بالاخره تواست داستانش را به اتمام برساند همانند ما که در این سیاره زندانی هستیم و باید هرکدام با عشقمان بهترین داستان زندگی را بسازیم و 88 سال عمر باقی را طی کنیم.
اما بزرگترین داستان آرورا شاید این بود که مقصد هدف نیست مسیر هدف است!
نکته ای که بیشترین فلاسفه همواره یه آن تاکید دارند.
جیم برای جفایی که در حق آرورا کرده و اورا ، عمدا" از خواب انجمادی اش بیدار کرده تلاش می کند در آتش برود و سفینه را تعمیر نماید. آتشی که یاد آور جهنم است همانند ما که جهان را برای عشقمان به آتش می کشیم :)
و در نهایت جواب سوال واقعیت دنیا چیست از دید کارگران فیلم مورتین تایلدام اینست که چیزی جز " عشق " نمیتواند معنی دهد حتی اگر در سفینه ای در فضا زندانی باشی یا روی زمین چشم بگشایی و یا حتی به بهشت یا هوم استید 2 بروی...
این واقعیت را به وضوح در صحنه ای که جیم راهی برای انجماد مجدد خود پیدا می کند ولی آن را به آرورا هدیه می دهد می توانیم ببینیم.
چرا که جواب سوال کجا برویم بهتر از اینجا که در کنار عشقمان در یک سفینه لاکچری می توان تا مرگ زیست را یافته است.
نتیجه گیری ما از داستان این فیلم اینست که جدای از هر رنگ و نژاد و فرقه ای و صرف نظر از هر نوع دین و آیینی حالا که ما با خودمان در فضاپیمای کره زمین بسوی ابدیت در حرکت هستیم چرا کمی عاشق نشویم و 88 سال باقی مانده عمر راه به عشق و عیش و نوش نگذرانیم ؟
چه کار دیگری می توان کرد ؟!
این تحلیل صرفا" از نقطه نظر محتوایی بود و سعی شد کوتاه باشد که فقط اشارات کلی را شامل شود. قطعا" نکات بیشتری بود که در این مجال نمی گنجید.
اگر لذت بردید با ❤ بمن بگویید ?
instagram : Nima_Keyto
