دوستانی هستند در هلند، جمعی از ایرانیها، افغانها و... (از شیعیان یعنی) چند سال است، تقریبا هر ماه، مرکزی از شهرهای هلند نمایشگاه اربعین برپا میکنند.
در این نمایشگاه چه میکنند؟
تصاویری از راهپیمایی اربعین را به نمایش میگذارند که بخشی از آن هم نمایش اطعام رایگان و سفرههای همگانی است.
برای مردم غرب که به طنز میگویند اینجا هوا هم پولی است، خیلی این دست و دلبازی و این احساس و عواطف خرج مال و دارایی برای مردی که ۱۴۰۰ سال پیش از بین ایشان رفته، تاثر برانگیز است.
تا امروز افرادی شیعه شدهاند. افرادی در راهپیمایی اربعین شرکت کردهاند و تجارب خاصی شکل گرفته است.
حالا بحث شیرین داستان کجاست؟ اون پذیرایی قلبی است که این عزیزان با هزینه شخصی از مردم هلند میکنند. شربتی، شله زردی، کیکی، ساندویچی و ... ( ما به آن میگوییم نذری)
وقتی با یکی از این عزیزان صحبت میکردم میگفت: در مشورتهایی که از استاد پناهیان گرفتیم، ایشان گفتند هیچ کار هم نکنید، همان شربتی که به نیت اباعبدالله آماده کردهاید و ایشان میل میکنند، نوری خواهد شد که قلبهای ایشان را به سمت نور و حق و اباعبدالله جذب خواهد کرد...
و حالا که با خارجیهای زیادی نشست و برخاست داشتهایم، متوجه شدهایم که بسیاری از ایشان با پذیراییها و مهمانیها و دست و دلبازیهای مسلمانها، جذب عقاید اسلامی شدهاند، نه در مرحله اول با مباحث فلسفی و استدلالهای عقلانی. اینها مراحل بعدی است.
و ما در سیره امامانمان میبینیم که با مکارم اخلاق و پذیراییها و مهماننوازیها و محبتها انسانها رو جذب عقاید و باورهایشان میکردند...