شرح دوران تبعید رهبر فرزانه را هم خواندم و آن داستان خاص...
«بر تبعید» کتاب مهم، مفید و ارزشمندی بود که هدیه یک دوست عزیز، در سفر اخیرم بود. گفت بخوان، به درد دور از وطن‌ها می‌خورد...
کتاب را خواندم و تمام شد. برای من که جز شرمندگی نداشت. آدم‌های بزرگ و بزرگوار، هرجا باشند مؤثرند. حتی در تبعید. در سخت ترین شرایط روزگار. اما بسیار انگیزه بخش و حرکت ساز بود.
در میان داستان‌های مختلفش که همه خواندنی است، به نظرم رسید لااقل این یکی را به اشتراک بگذارم.
زمانی بانویی تاجر تمام ثروت خود را وسط گذاشت تا انقلاب آسمانی همسرش که دیگر رسول خدا بود به بار بنشیند. پول را فدای برپایی ارزش‌ها کرد. ارزش‌های انسان‌ساز.
بعدِ «او» بانوانی آمدند که با پرورش در این مکتب، این راه را ادامه دادند و تا امروز هم ادامه دارد.
انقلاب همه جانبه صدر اسلام به انقلاب اسلامی ایران ختم شد و این انقلاب، به انقلاب جهانی مهدی موعود. این شعار نیست. این نشانه‌ها، وجه امتیاز انقلاب ایران با سایر انقلاب‌های دنیاست. در انقلاب رسول خدا هم انحراف ایجاد کردند اما درون مایه مطهرش نسل به نسل گشت تا به ما رسید. انقلاب اصیل ایران هم به همین ترتیب خود را #تا_انتهای_افق خواهد رساند...
اما آن متن تأثیرگذار:
« مهمانان زیادی به ملاقات تبعیدی ها می‌آمدند. برخی مقدار زیادی پول می‌آوردند و می‌خواستند تقدیم آقای خامنه‌ای کنند تا ایشان برای مبارزات خرج کند. اما آقای خامنه‌ای قبول نکرده و گفته بود: ما اینجا احتیاج نداریم، پول را به تبعیدی‌های شهرهای دیگر برسانید.
در آن جمع، حاج حیدر رحیم پور به جای پول، زیورآلات همسرش را آورده بود. آن‌ها را مقابل آقای خامنه‌ای گذاشته و گفته بود: «همسرم سلام رساند و اینها را فرستاد تا هر طور صلاح می‌دانید در مبارزه خرج کنید.» وزن تقریبی زیور آلات طلای تقدیمی، یک کیلوگرم بود! آقای خامنه‌ای، حاج حیدر رحیم پور و همسرش، فاطمه فکور یحیایی را خوب می‌شناخت؛ این زن و شوهر، هر دو از مبارزان درجه یک مشهد بودند.
حرکت خانم یحیایی، سید علی آقا را سر ذوق آورد و دست به قلم کرد تا نامه‌ای تشکر آمیز برای خانم یحیایی بنویسد:
خواهر گرامی! مفتخرم که درود و تبریک شایستهٔ خود را به شما خانم مسلمان که با اقدام خردمندانه تان کوشش ارجمندی در جهت عمل به آموزش‌های اسلام و هرچه شبیه‌تر شدن به رهبران راستین دین انجام داده‌اید، تقدیم دارم.
در روزگاری که ابتذال‌های زندگی و شادی‌های کوچک و غم‌های حقیر، بیشترین فضای درک و احساس و اندیشه و عملِ زنان و مردان جامعه مستضعف ما را تصرف کرده و بر اثر بدآموزی‌ها وتحمیق‌های کسانی که در مسند مدیران و مدبران و راهنمایان جامعه قرار گرفته‌اند، اصول و مسائل اساسی زندگی در بوتهٔ فراموشی افتاده و حرص و ولع به ظاهر آرائی و تجمل و اشرافی‌گری، جان هر انگیزه و خواست صادق را پر کرده است، اقدام به دور کردن زیورهای پوچ و بی‌ارزش مادی، براستی اقدامی خردمندانه و نیز شجاعانه است.
زیور راستین زن، همان چیزی است که چهرهٔ نمونه و درخشان زن صدر اسلام را می‌آراست و شخصیت‌های عظیمی چون دختر پیامبر و خواهر حسین را بسان گوهر درخشنده‌ای بر تارک انسانیت می‌نشانید.
بار دیگر بر شما سلام می‌فرستم. به این امید که این گام را با گام‌های بلند بعدی در همان جهت و همان راه به کمال برسانید و خواهران مسلمان دیگر را نیز با خود در این راه هرچه بیشتر و پیشتر ببرید.
۱۰ اسفند ۵۶
سیدعلی خامنه‌ای
