قسمت اول را در اینجا
و قسمت دوم را در اینجا می توانید مطالعه کنید.
پس از حدود ده ساعت پرواز به پکن می‌رسیم، دلیل آمدن ما به اینجا پیدا کردن ریشه میزان بالای پس‌انداز در چین است...
در واقع چینی‌ها بیشترین میزان پس انداز بین کشورهای دنیا را دارند و همین میزان بالای پس‌انداز باعث شد که در بحران اقتصادی سال ۲۰۰۸ که در دنیا رخ داد، آن‌ها هم خودشان را نجات دهند و هم بتوانند به کشورهای دیگر وام بدهند.
با مردم چین که هم‌سخن می‌شویم متوجه سبک خاص رفتارهای اقتصادی آن‌ها می‌شویم! یعنی آن‌ها فرهنگ اقتصادی خاصی دارند...
چینی‌ها برخلاف اهالی غرب که به شدت مصرف گرا شده‌اند و به بزرگترین بدهکارهای دنیا تبدیل شده‌اند ، بسیار کم مصرف هستند و همین مصرف کم باعث شده پس‌اندازهای بالایی داشته باشند...
وقتی مردم در کشوری پس‌انداز بالایی داشته باشند، میزان سرمایه گذاری هم افزایش پیدا می‌کند، در واقع آن‌ها پس‌اندازهای خود را سرمایه گذاری می‌کنند و وقتی این سرمایه به درستی هدایت شود می‌تواند باعث رونق معجزه آسای بخش تولید شود. پس یکی از عوامل افزایش سرمایه گذاری در بخش تولید و رونق تولید، میزان پس‌انداز خانواده‌ها در جامعه است...
چینی‌ها هم به پس‌انداز کردن بسنده نکردند و آن را به جریان سرمایه گذاری انداختند، سرمایه گذاری‌هایی که باعث شده بخش قابل توجهی از تولید چین را کارگاه‌ها تشکیل دهند، الگویی که برای ما هم قابل استفاده است، از کارگاه‌های کوچک در خانه‌هایمان که به تولید خانگی رونق دهد تا... (مطالب بیش‌تر در این مورد را در قسمت‌های بعد دنبال کنید...)
تجربه این سفر یکی از وظایف مهم ما در رونق دادن به تولید را آشکار می‌کند که داروی آن را باید ما نوجوانان به جامعه تزریق کنیم...
دارویی برای بیماری مصرف گرایی، بیماری که مانع می‌شود تا پس‌اندازمان را افزایش دهیم و به این ترتیب تولیدمان را رونق بدهیم.
نکته مهم این که درمان آن دست خودمان است، همان طور که آقا فرمودند:
«عیوب اساسی در سبک زندگی ما است؛ این دیگر مربوط به مسئولین نیست، مربوط به خود ما و شما آحاد مردم است. یکی از مشکلات ما، مصرف‌گرایی است؛ یکی از مشکلات ما، اسراف و زیاده‌روی و زیاد خرج کردن است...»
۱۳۹۷/۰۱/۰۱
کار ما در کشور چین هنوز به پایان نرسیده و در قسمت بعد در مورد قسمتی از راز موفقیت چین در بخش تولید که برای ما هم آموزنده است بیش‌تر صحبت خواهیم کرد...
ادامه مطلب در قسمت چهارم
