الان که این متن را می‌نویسم، کمی ناراحت و عصبانی‌ام. شاید چند روز یا حتی چند ماه دیگر اینگونه فکر نکنم، اما حالا عصبانی‌ام و ویرگول هم از من می‌خواهد که هرچه که دوست دارم را بنویسم!
نویسنده محتوا می‌تواند موجود مظلوم و در برخی موارد آب‌زیرِ‌کاه باشد! یعنی ما نویسنده‌هایی داریم که کارشان خوب است، فقط به علائم نگارشی در حد حرفه‌ای مسلط نیستند و قواعد سئو را نمی‌دانند؛ اغلب این افراد هم دانشجو هستند و زبان انگلیسی‌شان بهتر از بقیه بوده یا عشق نوشتن بودند! حالا کارفرمایان زورشان به این افراد می‌رسد و کلمه‌ای 20-30 تومن هم با آن‌ها کار می‌کنند.
به این دسته از افراد، نویسنده محتوای مظلوم می‌گویم! همان‌هایی که کارفرما پز عملکرد خوبشان را به ما بهترها (قصدم خودستایی نیست! حداقل قوانین سئو و نگارشی را بهتر می‌دانم!) می‌دهند. در آخر هم بهانه‌شان در عدم پرداخت دستمزد امثال من، در همین جمله خلاصه می‌شود:
«ما نویسنده‌هایی توانا با کیفیت قابل قبول داریم که با کمتر از حقوق شما هم راضی به همکاری هستند!»
نوع دوم نویسنده‌ها، اصلاً نویسنده نیستند! فقط کار را بلدند و همین دستۀ اول را در یک گروه واتساپی یا تلگرامی جمع کرده‌اند و سر در آن هم نوشتند: «تیم تولید محتوا!»
خودتان که بهتر می‌دانید؛ در آخر نوشته‌های همین تیم تولید محتوای مظلوم به نام آن آب‌زیر‌کاه منتشر می‌شود. دستمزدی که از کارفرماه می‌گیرد را تقسیم بر 4 می‌کند و عددی که به دست می‌آید را به کل نویسنده‌ها بابت حق‌الزحمه‌شان پرداخت می‌کند! درست فکر می‌کنید؛ حدود 1/4 از دستمزد واقعی را به آن‌ها پرداخت می‌کند. حالا شاید کمی کمتر یا کمی بیشتر!
این نوع دوم، نان کمیت کار را می‌خورند. کیفیت را به حد قابل قبول می‌رسانند و بقیه‌اش هم به دست پروردگارشان سپرده می‌شود! آنقدر تعداد کلمات را به بهانه‌های مختلف بیشتر می‌کنند تا دستمزد بالاتر و بالاتر رود.
شاید باورتان نشود، اما آنقدر تعداد این افراد زیاد است که اصلاً در مخیلات شما هم نمی‌گنجد!
من فکر می‌کردم ما محتوا را برای کاربر و آن چه که او دوست دارد تولید می‌کنیم (یا می‌نویسیم(!))؛ اما حالا دیگر نمی‌دانم چه کاری درست است. فقط می‌دانم که دیگر نمی‌خواهم با این بی‌کیفیت‌های کمیت‌زده کار کنم.
این بار دیگر نیاز به همدردی ندارم؛ فقط می‌خواهم هرچه زودتر این شغل را ترک کنم یا حداقل برای کسب و کار دیگران ننویسم! من یاد گرفتم جایی که برایم ارزش قائل نمی‌شوند را هرچه زودتر ترک کنم. این بار شاید ترک شغل یا مسیر شغلی‌ام بهترین راه باشد.
شاید این پایان، آغاز راه‌اندازی کسب و کار خودم باشد. :)
