پرشین بلاگ چند مدتیست از دسترس خارج شده و مطلع شدیم که گویا کلا دیگر روی ماهش را نمیبینیم و صد افسوس که آنجا بستری بود برای دل نوشته هایمان. توئیتری بود برای طنز نوشته های تلخ مان ... جایی که قریب به دوسال هرچه نگاشتیم عمیقا از دلمان برخواسته بود ... خاطراتی که نوشتیم . از شرح حال دوستانی که داشتیم گفته بودیم ... دو صد حیف که پرشین عزیزمان خوابیده و ماییم و صد افسوس از نوشته هایی که دیگر نداریمشان ... به یاد توئیت نوشت های پرشین که تا شماره سی یا سی و دو پیش رفته بود این نوشته را نیز یه همین نام ثبت میکنیم.
