دنبال بهانه ای برای نوشتن بودم که مطلبی از شاهین کلانتری در وبلاگش خواندم و برایم جالب بود. جرقه ای در ذهنم روشن شد. به نوشته های دیگرایشان هم سر زدم. نتیجه این شد که بدون اتلاف وقت پستی منتشر کنم.
برای شما پیش آمده که هنگام رانندگی ناگهان به خودتان بیایید و چند دقیقه از رانندگی و اتفاقات رخ داده در خیابان را متوجه نشده باشید؟ گاهی در زندگی هم همین اتفاق میافتند، ساعت ها میگذرند اما حواسمان نیست که زندگی کنیم و یه لحظه یه خودمان میاییم . این خوب است که به خودمان بیاییم و کنترل را بدست بگیریم. مبادا آنکه تلنگر نخوریم و ناآگاهانه ادامه بدهیم.
شاهین کلانتری در پست قوانین بهره وری من خیلی ساده و روان از چیزهایی میگویید که تلنگر هستند. مثلا همین که ساعت را رند نکنیم برای شروع کاری! به خودمان نگاه کنیم بارها شده گفتیم بذار ساعت یازده بشه دقیق شروع میکنم ...
نوشته من شاید نکته علم خاصی نداشته باشد اما برای خودم و حتی برای یک نفر مانند خودم انگیزه ای است برای بیرون آمدن از چرخه تکرارای بیکاری و گشت و گذار در اینستاگرام و ناآگاهانه رانندگی کردن!
