گاهی نواقص زندگی آنچنان زیبا می‌شود که احساس میکنم کمال در کامل نبودن است.
ژاپنی‌ها در زیبایی شناسی اصطلاحی دارند به اسم وابی-سابی، زیبایی در اثری دور از کمال، ناپایدار و ناقص.
گرچه گاهی کامل‌گرایی‌ام را با نقاب کمال‌گرایی می‌پوشانم، اما به گمانم زندگی وابی-سابی-وار زیباتر و آرامش‌بخش‌تر است.
همین خودِ ناقص‌ِ پیشرونده به سویِ کمالِ ناکامل را دوست دارم.
