نشسته بودم...
به پرنده ی لوسی ک از انسانها متنفر بود و سمتشون نمیومد نگاه میکردم...
جالبه...
پرنده رفت و جلوی آینه وایستاد...
دوست همیشگی و ابدیش...
به داخل آینه نگاه کرد
یکی رو دید ولی نمیدونست کیه
فقط میدونست هم نوع خودشه و مثل خوشه.
براش شروع کرد رقصید.
آواز خوند...
سوت زد...
ولی هیچ حرکتی ک باعث بشه فکر کنه برای یه نفر دیگه داشت این کارا رو میکرد، ندید.
نا امید نشد.
چند ساعت بعد...
دوباره همون آش و همون کاسه.
باز کارای تکراری و همیشگی جلوی آینه.
ی حسی بهم دست داد
این پرنده با همنوع خودش که بطور مجازی وجود داشت در ارتباط بود.
مجازی؟
اینجا بود ک شباهتشو پیدا کردم.......
اون پرنده برای این میرفت جلوی آینه که از تنهایی، افسردگی نگیره و بتونه امیدی برای زندگی داشته باشه
انسان ها هم از این آینه ها دارن
ولی بهش میگن "فضای مجازی"
درست مثل درون آینه که مجازیه.
بعضی از ما هم برای افسردگی نگرفتن و تنها نبودن به فضای مجازی پناه بردیم.
آینه ای بی انتها
با اشکال مختلف از همنوعان
با دوستان مجازی
فرقی ک با آینه داره اینه که ارتباط دوطرفست
چقدر جالب...
انسان ها هم اشتراک به این بزرگی با حیوانات دارن
نیاز به تنها نبودن
نیاز به کسی که درکشون کنه.
ولی چقدر قشنگه وقتی از توی آینه ها بریم بیرون و در دنیای غیر مجازی، مثل دنیای مجازی زندگی کنیم :)
پ.ن: امروزززززززززز توووووووووووللللللللللللددددددددددددد یه نفره ک *خودش میدونه اینجا میخوام چی بگم?*
امروز تولد فضانورد تاریک، ساتوئه ??????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????? تولدش مباااااررررررررررررررککککککک???????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????
پ.ن2:ببخشید یکم عقب موندید از داستان ولی درگیر امتحان بودم. زود مینویسم براتون :))))
