تصمیم گرفتم چله قند مصنوعی بگیرم و از بقیه دوستام توی اینستاگرام خواستم همراهم بشن. چله چیه؟ قند مصنوعی چیه؟ جریان چیه؟ الان همه رو می‌گم:
نرگس(خواهرشوهر جان) هر چند وقت یک بار چله می‌گیره. چله یعنی برای چهل روز یک عادتی رو انجام دادن یا ندادن. مثلاً بعضی وقتها چله نوشیدنی‌های گازدار می‌گیره و برای چهل روز هیچ نوشیدنی گازداری نمیخوره. دو بار هم چله قند گرفته تا حالا.
من هم تصمیم گرفتم چله قند بگیرم و استوری گذاشتم و دنبال پایه گشتم که با هم شروع کنیم. 29 شهریور 98 بالای بیست نفر اعلام آمادگی کردند و چله رو رسما شروع کردیم. خیلی خوشحالم که می‌بینم همه جمع شدیم یه جا برای اینکه یه کار باحال و سلامت انجام بدیم و به هم روحیه بدیم تا بتونیم یه عادت خوب توی زندگیمون به وجود بیاریم.
تعریف ما از قند مصنوعی هر نوع قند فرآوری شده است. مثلاً چغندر قند هم طبیعیه اما وقتی تبدیل به شکر میشه دیگه طبیعی حساب نمیشه. همه قندهایی که توی به مواد غذایی مختلف اضافه میشه شامل قند مصنوعی میشه. مثلاً حتی سس کچاپ و مایونز هم قند داره! حتی بعضی ماست‌ها هم قند دارن! برای همین وقتی میخواییم قند مصرف نکنیم باید اسم قندهای مختلف رو بدونیم و مواد اولیه محصولاتی که مصرف میکنیم رو بخونیم.
نکته چله قند اینه که ما رو نسبت به میزان شکری که در طول روز مصرف میکنیم حساس میکنه. مثلاً خیلی‌ها فکر میکنیم که فقط قند و شکر و شکلات و شیرینی قند دارن. و کسانی که این چیزهارو مصرف نمی‌کنند فکر میکنند که اصلا چیز شیرین نمیخورن. در حالی که کلی محصول مختلف توی بازار هست که پر از قنده.
حالا اگه دوست داشتید شما هم چله بگیرید توی اینستاگرام بهم پیام بدید تا باهم ادامه بدیم :)
قند طبیعی به قندهایی گفته میشه که به طور طبیعی در میوه‌ها و خوراکی‌ها پیدا میشه. مثل فراکتوز که در میوه‌ها وجود داره و لاکتوز که در شیر هست.
قندهای مصنوعی یا قند افزوده به هر نوع قند یا شیرین کننده‌ای گفته میشه که کالری دارند و به غذا یا نوشیدنی هنگام فرآوری اضافه میشه.
پس هر نوع غذا یا نوشیدنی که در فرآوری اون از شکر افزوده استفاده شده دارای قند مصنوعی هست و نباید گول خوراکی‌هایی رو بخوریم که روش نوشته شده «طبیعی»، چون همه این شکرها ذاتا طبیعی هستند اما فرآروی شده و به صورت افزوده هستند. برای اینکه مطمئن بشیم که توی محصولی که می‌خریم قند مصنوعی وجود نداره، راهی نداریم جز اینکه مواد تشکیل دهنده رو نگاه کنیم. تازه به همین سادگی هم نیست. تولید کننده‌های محصولات برای اینکه بتونن مردم رو گول بزنن و بگن محصولشون شکر نداره از اسم‌های مختلف در لیست مواد تشکیل دهنده برای شکر افزوده استفاده میکنند . لیست اسم این شکرهارو در انتهای متن آوردم.
این رو هم بگم که بعد از یه مدت که شیرینی‌جات کمتر مصرف کنید، میل‌تون به شیرینی کمتر میشه. مثلا من قبلا که آب طالبی درست میکردم، اگر شکر نداشت از نظرم خیلی بد مزه بود. اما الان طوری شده که اگه به آب طالبی شکر بزنن از نظرم بد مزه است و نمیتونم بخورم. اولش سخته، بعد یه مدت ذائقه‌تون تغییر میکنه.
من سال هاست دنبال این هستم که بتونم یه سبک زندگی سالم داشته باشم. یعنی سالم غذا بخورم، ورزش کنم، با تمرکز کار کنم، منظم باشم و غیره. توی این زمینه هم چیزهای مختلفی خوندم و میخونم. دو تا از چیزهایی که خیلی برام جالب بود و تاثیرگذار یکی کتاب قدرت عادت چارلز داهیگ بوده و یکی هم برنامه موبایلی Fabulous.
توی این کتاب میگه که خیلی از کارهایی که ما انجام میدیم در واقع عادت‌های زندگی ما هستند و عادت در واقع طی سه مرحله اتفاق می‌افته.
نشانه: محرک یا سیگنالی که ما رو به انجام روتین میکشونه.
روتین: مجموعه ای از اقدامات یا خود رفتار است.
پاداش: نتیجه ای که از روال دریافت می کنید.
مثلا عادت به خوردن شیرینی بعد از ناهار با همکارها. نویسنده معتقد هست که میل فیزیکی به شیرینی اغلب با سه روز شیرینی نخوردن از بین میره، و این میل به شیرینی دلایل دیگه ای داره که به خاطر عادت های ماست. مثلا اتفاقی که می‌افته اینه که ما چون دوست داریم با همکارامون وقت بگذرونیم و صحبت کنیم (نشانه)، یه چای میریزیم و میریم پیش همکارها و از اونجایی که اونجا شیرینی هست کنار هم شیرینی میخوریم و صحبت میکنیم. (روتین) بعد این صحبت کردن بهمون انرژی میده و نیاز به اجتماعی بودن رو برامون برآورده میکنه(پاداش) و به خاطر این پاداشی که میگیریم باعث میشه هر بار حوصله امون سر میره و این نشانه رو میبینیم به صورت اتوماتیک بریم پیش همکارها و شیرینی بخوریم.
نشانه: 3 بعد از ظهر ، اشتیاق برای معاشرت
روتین: گپ زدن با همکاران
پاداش: لذت بردن از معاشرت
حالا مسئله اینجاست که اگه ما این مراحل رو بشناسیم میتونیم روتینمون رو تغییر بدیم، چون به نظر نویسنده نمیشه نشانه و پاداش رو تغییر داد، چون بهش نیاز داریم. اما میتونیم روتین رو تغییر بدیم، مثلا جایی که همکارامون رو میبینیم رو به جایی که شیرینی نداره تغییر بدیم، یا مثلا با خودمون اسنک های سالم همراه داشته باشیم که قتی داریم گپ میزنیم از خوراکی های سالم بخوریم.
به نظرم این چیزی که می‌گفت در مورد من خیلی صدق میکنه، من خیلی وقت ها دسر میخورم برای اینکه دوست دارم بشینم کنار دوستان و خانواده ام و با هم توی یه کافه گپ بزنیم، اما از اونجایی که گزینه های بدون شکر زیادی توی کافه وجود نداره کنار دوستانم دسر میخورم. در حالی که خیلی اهل دسر نیستم. اما اگر بگم نمیخورم معمولا با اصرار دوستان مواجه میشم، و اگه همراه خودم تنقلات سالم خودم رو داشته باشم، اون ها هم حس میکنند که من هم دارم کنارشون خوراکی میخورم و دیگه کمتر اصرار میکنند.
شما هم فکر کنید ببینید عادت هایی که دارید چه مراحلی رو طی میکنه، به نظرتون درسته حرف نویسنده؟
این نرم افزار کارش رصد کردن عادت‌ها و ایجاد تغیر در عادت ها و سبک زندگی هست. وقتی کار با این نرم افزار رو شروع میکنید با عادت های خیلی کوچیک شروع میکنه و برای هر تغییر توضیحاتی میده که به نظرم الان که کتاب قدرت عادت رو خوندم بیشتر میفهمم دلیل چیزهایی که میگه رو.
اول با یه لیوان آب خوردن صبح بعد از خواب شروع میکنه. ایده اش اینه که برای ایجاد تغییر باید خیلی کوچیک شروع کرد و شرایط رو برای اینکه کاری که میخوای انجام بدی محیا کنی تا کمترین انرژی فکری رو مصرف کنی برای انجام اون کار. مثلا شب قبل یه لیوان آب دم تخت خوابتون بذارید که صبح بیدار شدید اولین چیزی که میبینید لیوان آب باشه و بدون اینکه بخوایین فکر کنید آب رو بخورید. و این عادت رو برای هفت روز که انجام دادید یه عادت جدید رو شروع میکنه.
من قبلا اصلا آب نمیخوردم، هر چیزی رو به آب ترجیح میدادم، خیلی وقت ها هم یادم میرفت آب بخورم. از سال پیش که با این برنامه کار کردم، تقریبا هر روز صبح که بیدار میشم آب میخورم. چون آب رو گذاشتم جلوی چشم. تقریبا همه جای خونه آب هست. نه تنها صبح آب میخورم بلکه در طول روز هم مصرف آب بیشتری دارم.
مورد دیگه ای که در موردش میگه صبحانه است که الان به این عادت قند مصنوعی مصرف نکردن مرتبط هست. میگه صبحانه سلامت بخورید و برای اینکه تبدیل به عادت بشه، دو تا کار انجام بدید. یک اینکه مثلا برای صبحانه یک هفته اتون برید خرید و گزینه های سالم بخرید که توی خونه باشه و صبح که بیدار شدید نخوایین فکر کنید حالا چی بخورم! و در یخچال رو باز کنید و هر چی دستتون اومد ر بخورید. یا با کیک و بیسکوییت سر و ته صبحانه رو هم بیارید. یکی از پیشنهادهاش هم برای وقتهایی که نمیتونید صبحانه درست کنید یا براش وقت بذارید سیب یا موز هست. من الان تقریبا یک سالی هست که هیچ قند مصنوعی صبح ها مصرف نمیکنم.
مورد دومی که بهش اشاره میکنه این هست که خوراکی های ناسالم (در اینجا خوراکی های با قند مصنوعی) رو توی خونه نگه ندارید. خونه رو از این خوراکی ها پاکسازی کنید و وقتی خرید میرید چنین چیزهایی نخرید. که وقتی نیاز به خوراکی پیدا کردید فقط خوراکی های سالم داشته باشید. من خیلی وقت هست که خوراکی های با قند مصنوعی نمیخرم، مشکلم معمولا با خوراکی های ناسالمی هست که مهمان هام میارن برامون. خیلی وقتها سعی میکنم بدون اینکه باز بشن بدم به یه نفر دیگه که اهل شیرینی هست. یا حتی بدم خودشون برگردونن!
تنها خوراکی با قند مصنوعی که میخرم بستنی هست که متاسفانه به صورت فاجعه باری بستنی میخورم. مثلا یهو دلم خوراکی میخواد سفارش میدم برام سه تا بستنی میارن و هم زمان همه رو میخورم! برای همین عذاب وجدان گرفتم و تصمیم گرفتم چله قند مصنوعی بگیرم، بلکه شاید این عادت رو ترک کنم! البته با همه چیزهایی که گفتم برای ترکش نیاز دارم یه جایگزین پیدا کم، مثلا اسموتی.
اسم‌های فارسی این شکرها رو نمیدونم، اما تا اونجایی که دیدم روی محصولات مختلف مواد تشکیل دهنده هم به فارسی و هم انگلیسی نوشته شده. اگر هم برای ترجمه‌اش کمک کنید خوشحال میشم. :)
در آخر خوشحال میشم شما هم از تجربیاتتون، جایگزین‌هایی که استفاده میکنید و راه هایی که باعث میشه کمتر میل به خوراکی های شیرین داشته باشید بگید تا بتونیم راحت تر این عادت به مصرف قند مصنوعی رو تغییر بدیم. :)
توی شبکه های اجتماعی هم اگه از هشتگ #چله_قند_مصنوعی استفاده کنید میتونید پست های مربوط به این چله رو ببینید و خودتون هم از تجربه‌اتون بگید.
