صدا...

آهنگ شب بود بیابان بود

صدای بوق ماشین ها...

صدای حرف زدن مرد کت و شلواری با تلفنش...

صدای تق تق کفش های پاشنه بلند...

صدای بلند زنی که با دوست صمیمی اش دعوا میکند...

صدای زنگ در...

صدای اب در حمام...

صدای بلند دویدن همسایه بالایی...

صدای جارو برقی...

صدای داد بلندی که مادرش را صدا میزند...

صدای بلند آهنگ...

صدای زنگ گوشی تلفن که لحظه ای نفس تازه نمیکند...

صدای خنده ی بلند...

صدای گریه کودکی که مادرش برایش بادکنک نمیخرد...

صدای بلند ماشین لباسشویی...

دختری که از پدرش تقاضای خرید یک خودکار دیگر میکند...

صدای پیام های پشت سر هم...

و صدای سرد تو که دنیای من را زیر و رو کرد...

کاش من هم آن دنیای آرامِ هیجان‌انگیزِ کهنه‌ی جدید را داشتم...

پ.ن:باید صدای دبیری که عامل امولسیون کننده رو توضیح میده رو هم میذاشتم ?

پ.ن2: راستش اینو از حرف های مامان بزرگم که راجب این حرف میزد که سرو صدا ها زیاد شده و الان همه اعصابشون خورده الهام گرفتم خودمم نمیدونم چرا ?

پ.ن3: امیدوارم همتون بدبخ شین کلاساتون شروع شه #نزاریم بندگان برگزیده ی خدا بندگان برگزیده بمانند!

پ.ن4: خدا نگهدار همه فردا میریم باغ بنه! (یک شعر از بنده)