دوران سختی داره به همه امون میگذره
نشستیم تو خونه و منتظریم که ببینیم میمیریم یا نه!
میدونم که شما هم مثل من دارید به تعداد سلول های بدنتون در مورد کرونا میشنوید
پس من هم نمیخوام دوباره در مورد کرونا حرف بزنم و جیغ داد کنم که خونه بمونید و ضدعفونی کنید و...
اون گوسفندایی که پاشدن رفتن شمال همون بهتر که کرونا بگیرن
بقیه ی خبرا رم که دارید میشنوید.
نشستیم تو خونه و منتظریم که ببینیم میمیریم یا نه!ونیم تو خونه انجام بدیم رو اینجا بنویسم.تو خونه نشستن واقعا اونقدرا سخت نیست و نباید به چت کردن و بازی های تو گوشی بگذره.میتونه خیلی مفید باشه.آدمی که از تو قرنطینه میاد بیرون میتونه کلی خفن تر از آدمی باشه که رفته بود تو قرنطینه.
در ضمن این که ما یه کاری داشته باشیم تو خونه که خودمون رو مشغولش کنیم باعث میشه که کمتر به کرونا فکر کنیم و کمتر استرس بکشیم و در نتیجه سیستم ایمنیمون قوی تر بمونه.
حرف از سیستم ایمنی شد. اینم بگم که میدونم تو این دوران یکی از سخت ترین کارهای دنیا خندیدنه ولی خوب هر کسی با دو خط مطالعه لابد متوجه شده که خندیدن میتونه سیستم ایمنی رو تقویت کنه. درسته تاثیرش به اندازه سشتن و دست نزدن به صورت و بیرون نرفتن نیست ولی بازم همه ی تلاشمونو باید بکنیم که خودمونو قوی نگه داریم و حرص و جوش خوردن و استرس کشیدن راهش نیست.
هرکی بهم میگه حرص نخور(سر هر موضوعی) دوست دارم فحشو بکشم بهش و بگم که حرص من دکمه نداره که بزنم خاموش شه و دیگه حرص نخورم! ربات که نیستم! ولی درون خودم به این نتیجه رسیدم که با این که دکمه نداره ولی میشه آدم خودشو مشغول کنه و حواسش پرتی بشه. توی ناخودآگاه اون موضوع اما میمونه و دور میزنه و مغز روش کار میکنه و سرانجام خودش یه راه حلی براش پیدا میکنه. من اگر بخوام این بحثو باز کنم 6 تا مقاله میتونم بنویسم! باشه برای بعد!
زیاد حرف زدم و لیستم تو این مُقال جا نمیشه!
باشه برای پست بعد
شاد باشید و سربلند
