«جذب تجربه»

تو درسامون یه مفهومی داشتیم به نام «جذب تجربه»

تا مدت ها نمیفهمیدم یعنی چی

تا زمانی که ادم هایی رو دیدم که اتفاقایی که براشون افتاده بود، بزرگشون کرده بود

و ادم هایی که اتفاقات سخت زندگی، فقط باعث افسرده شدنشون شده بود

و از خودم پرسیدم:

تحربه های بد قابل اجتناب نیستن...اتفاقاً مثل حرارتی هستن که به فولاد میخوره...پس چکار کنم که بزرگ بشم کم کم سنم اونقدری شد که اتفاقات ریز و درشت به سمتم هجوم بیارن

و اونجا بود که یواش یواش فهمیدم هر اتفاقی که میفته، اگر اون رو به صورت تکه پازلی از طرحی بزرگتر و هوشمندانه ببینی، میتونی درکش کنی

مثل آبی که جذب گیاه میشه بعد متوجه میشی که هر اتفاق مثل پرده های پیاپی یک نمایشنامه هست

و هرکدوم از پرده ها، دکوراسیون، رنگ، شکل، خاصیت، و (صد البته) امکانات و ادمهای خاص خودشونو دارن

وقتی از یک پرده به پرده بعدی میری، امکانات و ادم های پرده قبلی رو نمیتونی با خودت ببری

براشون تو پرده بعدی نقشی نوشته نشده

درنهایت قراره این نمایشنامه تو رو به سمت چیزی ببره...به سمت چیزی بزرگتر و زیباتر

بپذیر...رها کن...و برو

#رشد_شخصی