بر پهنهی ذهن، چو بروید علفِ هرز
اندیشه،چه سان رشد دهد درخت سرسبز؟
دل، منبع نور است و روان، چو رودجاری
تن، تربت پاک است و خرد، میوهی مغز
گر پاک شود وجود، از جهل و خرافه
از جانِ کلام، برون تراود، سخنِ نغز
بر سعدی و مولوی و حافظ، گذری کن
تا فاش شود به چشمِ دل، حقیقتِ محض
پروانه ساجدی (کپی با ذکر نام)