لرزهنگار دستانت را
برای ثبت كدامين زلزله
دار زدهای
بر شانههای آويخته؟
آنگاه كه مشتهای ظريف گره كردهات
اجباری شدند بر زلفان پريشان
رها كن در باد
و بغض ِپينه بستهی صدايت را
آوار كن
بر كهنه ندای اندوه نهانت
وفرياد كن آزادی را
پروانه ساجدی (کپی با ذکر نام)
