در مورد جوش‌ها برداشت‌های اشتباه و اطلاعات متناقض زیادی وجود دارد. دانستن اینکه کدام یک از این اطلاعات درست و کدام غلط است به شما کمک می‌کند بهترین راه درمان آنها را پیدا کنید.
۱. جوش بر اثر آلودگی پوست به وجود می‌آید
جوش بر اثر آلودگی، نشُستن صورت یا رعایت نکردن بهداشت به وجود نمی‌آید. زیادی شستن و پاکسازی بی‌رویه با استفاده از صابون‌ها و مواد شیمیایی در واقع می‌تواند به پوست شما آسیب بزند و باعث بدتر شدن وضعیت جوش‌ها شود. اگر پوست‌تان را زیادی بشویید ممکن است پوست‌تان خشک شود و در آن صورت پوست سعی می‌کند با ترشح چربی بیشتر، این وضعیت را جبران کند. یک پاکسازی ساده برای از بین بردن چربی اضافی پوست و سلول‌های مرده کافی است.
۲. غذاهای چرب و شکلات باعث جوش زدن می‌شوند
تأثیر غذاهای چرب پک پذیرایی یا شکلات بر تولید جوش بسیار ناچیز است. البته برنامه‌ی غذایی می‌تواند تأثیر زیادی داشته باشد؛ کربوهیدرات‌ها یا بعضی محصولات لبنی قند خون را بالا می‌برند یا دارای هورمون‌های اضافه هستند که می‌تواند تولید جوش را تحریک کند. البته معمولا این اتفاق نمی‌افتد و جوش‌ها به دلایل دیگری به وجود می‌آیند.
۳. استرس باعث جوش زدن می‌شود
به صورت تئوری، استرس با تأثیر بر هورمون‌ها می‌تواند باعث جوش زدن شود. اما تعیین مقدار تأثیر استرس کار آسانی نیست و وقتی به مقدار استرسی که همه‌ی ما هر روز با آن مواجه هستیم فکر کنید، می‌بینید که اگر این حرف درست باشد، صورت همه‌ی مردم باید پر از جوش باشد. یک درمان مؤثر برای جوش‌ها، مقداری از تأثیر استرس کم می‌کند.
۴. اگر جوش زده‌اید نباید از مرطوب‌کننده استفاده کنید
از یک مرطوب‌کننده‌ی غیر کامدوژنی (یعنی مرطوب‌کننده‌ای که کمتر منافذ پوست را مسدود کند) استفاده کنید. بعد از استفاده از هر درمانی برای جوش‌هایتان (چه با روش‌های طبیعی و چه شیمیایی) استفاده از یک مرطوب‌کننده می‌تواند به تعادل پوست‌تان کمک کند؛ چون باعث می‌شود پوست‌تان برای جبران چربی‌های از دست رفته، دوباره چربی اضافه تولید نکند.
۵. نور خورشید و برنزه کردن، جوش‌ها را از بین می‌برد
برنزه کردن یا حتی کمی آفتاب‌سوختگی در کوتاه‌مدت می‌تواند جوش‌ها را برطرف کند. اما این یک راه حل بلندمدت نیست. این کار قرمزی جوش‌ها را محو می‌کند و می‌تواند باعث شود پوست‌تان بیش از حد خشک شود و بیشتر از فایده، برای پوست‌تان ضرر دارد.
وقتی غدد چربی پوست که در انتهای فولیکول مو قرار دارند بیش‌فعال شوند جوش یا آکنه ظاهر می‌شود. نقاطی از بدن که بیشتر در معرض جوش زدن هستند عبارت است از: صورت، بالای کمر، سینه و شانه. جوش علامت واضحی از التهاب پوستی است به خصوص زمانی که روی پوست ظاهر می‌شود. انواع مختلفی از جوش‌ها وجود دارند:
کمودون یا به صورت مفرد کمودو (comedo) زمانی ایجاد می‌شود که فولیکول مو بر اثر افزایش چربی و سلول‌های مرده‌ی پوست مسدود شود. دو نوع از کمودون وجود دارد: سرسیاه و سرسفید.
جوش سرسفید (Whiteheads): با نام کمودون بسته نیز شناخته می‌شوند، زیرا چربی و سلول‌های مرده‌ی پوست از باز شدن مجرای بسته شده جلوگیری می‌کنند و التهاب در زیر پوست باقی می‌ماند. اگر سر این التهاب بیرون بیاید شبیه دانه‌ای کوچک با حبابی از چرک است.
جوش سرسیاه (Blackheads): به کمودون‌های باز معروفند. این جوش‌ها به راحتی به چشم می‌آیند. رنگ تیره‌ای دارند و روی سطح پوست ظاهر می‌شوند. برخی به اشتباه گمان می‌کنند که این جوش‌ها در اثر آلودگی به وجود آمده‌اند و با شدت سعی در پاک کردن آنها می‌کنند. این کار فایده‌ای ندارد و ممکن است پوست را آزار داده و مشکلات دیگری ایجاد کند. سیاهی سر این جوش‌ها ملانین‌ِ غدد چربی پوست است که وقتی در معرض هوا قرار گرفته‌اند اکسید شده و به این رنگ درمی‌آیند. برای مطالعه در مورد درمان این نوع جوش می‌توانید به مقاله درمان جوش سرسیاه مراجعه کنید.
سفت‌دانه یا پاپول (Papules):
سفت‌دانه‌ها یا پاپول‌ها برآمدگی‌هایی سفت روی پوست هستند که در آنها مایع واضحی وجود ندارد. به رنگ‌های قهوه‌ای، بنفش، قرمز و اکثرا صورتی رنگ هستند. اگر آنها را لمس کنید ممکن است دردناک باشند. سعی نکنید آنها را فشار دهید چون ممکن است جای زخم‌شان باقی بماند.
پاسچول (Pustules):
این جوش‌ها بر خلاف پاپول‌ها دارای چرکی هستند که روی سطح پوست به وضوح دیده می‌شود. قاعده‌ی این جوش‌ها قرمز و سطح رویی آنها چرک‌آلود است. این چرک سفید یا زرد رنگ است که معمولا مخلوطی از باکتری، گلبول‌سفید و سلول‌های مرده‌ی پوستی است. دستکاری این جوش‌ها به باقی ماندن جای جوش تیره‌رنگ و جای زخم منتهی می‌شود.
ناب (Knobs):
از لحاظ ریخت‌شناسی شبیه به سفت‌دانه‌ها اما بزرگ‌تر از آنها هستند. این جوش‌ها دردناک هستند و در زیر پوست قرار دارند.
کیست (Cysts):
به راحتی روی پوست قابل تشخیص هستند. این زائده‌ها مانند پاسچول‌ها پر از چرک هستند، اما اندازه‌ی بزرگ‌تری دارند و دردناک بوده و معمولا جای‌شان روی پوست باقی می‌ماند.
