اول فقط شروع کردم گوش بدم. قدم اول ، قدم دوم ، سوم ...
صدای برخورد کفش روی آسفالت. یک قدم روی آسفالت کشیده میشد بعدی روی آسفالت فرود میومد. خشششش ،تق ، خشششش ، تق ، خشششش....
بعضی ها ولی انقدر سریع راه میرن که متوجه نمیشم صدای راه رفتنشون چه ریتمی یا کدوم پاشون بیشتر تق تق میکنه یا خش خش. اگه توی مسیر خطوط عابر پیاده ایستاده باشی متوجه میشی چی میگم. انواع مختلف صدای راه رفتن. میشه فقط چشم هارو بست و گوش داد.
فقط اثر انگشت یا دی ان ای هر شخص منحصر بفرد نیست. یکی از همین انحصار ها صدای برخورد کفش و آسفالته.
بیچاره اونی که پا برهنه راه میره روی آسفالت. صدایی نداره. نمیتونه وسط خطوط عابر پیاده چشماشو ببنده و به صدای راه رفتن خودش گوش بده. باید سریع رد بشه و برسه به اولین ماشین با شیشه ی پایین و دستشو دراز کنه و بگه کمکم کن.