بیماری آلزایمر یک اختلال عصبی پیش رونده و غیرقابل برگشت است که میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می‌دهد. این شایع‌ترین علت زوال عقل است که ۶۰ تا ۸۰ درصد از کل موارد را تشکیل می‌دهد. بیماری آلزایمر با زوال تدریجی عملکرد شناختی، از دست دادن حافظه و تغییرات رفتاری مشخص می‌شود.
اگرچه هیچ درمانی برای بیماری آلزایمر وجود ندارد، اما تشخیص زودهنگام آلزایمر و مداخله می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی و کاهش سرعت پیشرفت بیماری کمک کند.
از دست دادن حافظه یکی از اولین و بارزترین علائم بیماری آلزایمر است. افراد مبتلا به بیماری آلزایمر ممکن است در به خاطر سپردن اطلاعات جدید مانند رویداد‌های اخیر، مکالمات یا قرار‌های ملاقات با مشکل مواجه شوند. آن‌ها همچنین ممکن است به طور مکرر خود را تکرار کنند، تاریخ‌ها یا رویداد‌های مهم را فراموش کنند یا به طور مکرر اطلاعات مشابهی را درخواست کنند. از دست دادن حافظه در بیماری آلزایمر می‌تواند بر حافظه کوتاه مدت و بلند مدت تأثیر بگذارد.
افراد مبتلا به آلزایمر ممکن است در حفظ اطلاعات جدید برای مدت کوتاهی مشکل داشته باشند. برای مثال، ممکن است فراموش کنند که برای صبحانه چه خورده‌اند یا کلید‌های خود را کجا گذاشته‌اند.
با گذشت زمان، افراد مبتلا به بیماری آلزایمر ممکن است در یادآوری رویداد‌های گذشته، مانند تاریخچه خود یا نام یکی از اعضای نزدیک خانواده، دچار مشکل شوند.
سرگردانی:
افراد مبتلا به بیماری آلزایمر نیز ممکن است دچار سردرگمی شوند، به ویژه با توجه به زمان و مکان. آن‌ها ممکن است در مورد اینکه کجا هستند، چه روزی است یا چگونه به آنجا رسیده‌اند سردرگم شوند. آن‌ها همچنین ممکن است در مسیریابی در مکان‌های آشنا مانند خانه یا محله خود مشکل داشته باشند. در برخی موارد، افراد مبتلا به بیماری آلزایمر ممکن است از دست دادن آگاهی فضایی یا مشکل در تعادل و هماهنگی را نیز تجربه کنند.
مشکل با وظایف اصلی:
با پیشرفت بیماری آلزایمر، افراد ممکن است در انجام وظایف اساسی زندگی روزمره مانند لباس پوشیدن، حمام کردن و غذا خوردن دچار مشکل شوند. آن‌ها ممکن است در هماهنگی حرکات یا انجام کار‌های پیچیده مانند آشپزی یا استفاده از تلفن دچار مشکل شوند. آن‌ها همچنین ممکن است تغییراتی را در حس بویایی یا چشایی خود تجربه کنند. در برخی موارد، افراد مبتلا به آلزایمر ممکن است در مهارت‌های حرکتی ظریف مانند بستن دکمه پیراهن یا بستن بند کفش نیز مشکل داشته باشند.
از دست دادن ابتکار عمل:
با پیشرفت بیماری آلزایمر، افراد ممکن است ابتکار عمل خود را از دست بدهند و به طور فزاینده‌ای منفعل یا وابسته به دیگران شوند. آن‌ها ممکن است در شروع مکالمات یا فعالیت‌ها مشکل داشته باشند و ممکن است برای شرکت در تعاملات اجتماعی به تشویق یا تشویق نیاز داشته باشند. در برخی موارد، افراد مبتلا به بیماری آلزایمر نیز ممکن است نسبت به محیط اطراف خود بی‌تفاوت‌تر یا بی‌تفاوت شوند.
