بهترین راه آرامش ، رعایت آموزه های اخلاقی ، اجتماعی ، عرفی و دینی و البته حفظ اعتدال است.
همانگونه که قبلا هم گفته بودم ، بیشتر از دو سال است که در کانالی به نام « کتابشنو » به معرفی کتاب های مختلف به صورت اجرای کتاب صوتی می‌پردازم ؛ در طول این مدت متوجه شدم که میزان استقبال از موضوعات مربوط به حوزه روانشناسی ، بسیار بیشتر از دیگر حوزه هاست.
در اینجا چیزی که برای خودم ، تجربه ی عینی بوده را برایتان نقل میکنم ؛ شاید مفیدِ فایده آید و آن اینکه ، روانشناسی در بهترین حالتش تنها یک «مسکنِ» فوق العاده و موقت است!
آن چیزی که در روانشناسیِ مرسوم این روزها به چشم می آید ، بیشتر ، ایجادِ یک حسِ همذات پندارانه و توصیفِ دقیقِ حالاتِ درونیِ شماست و همین امر هم هست که شما را مجذوبِ خود می کند ؛ حال آنکه ،برایِ برطرف نمودنِ این احساسات و حالاتِ ناخوشایند ، چندان کاری نکرده و راهکارِ موثر و پویایی که در همه حال به دادِ ما برسد ارائه نمیدهد؛ و البته اثری پاینده از خود به جا نمی گذارد؛ در حالی که اگر ما خیلی ساده ، همان آموزه های اصیل و جا افتاده و امتحان پس داده ی اخلاقی و دینی(فارق از نگاهِ دین گریزِ سیاست زده یِ آن) ، و ساده گی و میانه روی را رویه ی زندگی خود قرار دهیم ، کوتاه ترین و قابل اعتماد ترین راه را ،برای رسیدن به آرامش پایدار اصیل و حقیقی و رهایی از بسیاری از بیماری های روانی ، از جمله افسردگی را ، انتخاب کرده ایم.
البته این تجربه ی شخصیِ من است ؛ «تا چه قبول افتد و چه در نظر آید»!
