دیر زمانی‌ست متوجه شده‌ام که افراد موفق به ندرت دست روی دست می‌گذارند و منتظر می‌مانند تا اتفاقات برای آن‌ها به خودی خود رخ دهد. آن‌ها دست به کار می‌شوند و اتفاقات را رقم می‌زنند. لئونارد داوینچی
یکی از بزرگ‌ترین و معمول‌ترین مشکلات در روند بهبود زندگی یا کسب موفقیت‌هایی که انتظارشون رو می‌کشیم اینه که تلاش‌هامون تداوم ندارند.
شاید تداوم، واژه‌ی جذاب و هیجان‌انگیزی نباشه. اما در کنار زمان، تداوم می‌تونه دستیابی به نتایج مطلوب در زندگی رو ممکن کنه.
دنبال کردن برنامه و مداومت در انجام آن خیلی خیلی مهمه. همه ما مشکل تداوم انجام کارها و برنامه‌ها رو تجربه کردیم. اما راهکارهایی هم برای چیرگی به این مشکل وجود داره.
۱. در زمان انجام کار، فقط روی روند کار تمرکز کن. مثلا موقع ورزش کردن یا نوشتن باید فقط روی روند انجام کار تمرکز کرد و ذهن را درگیر نتیجه نکرد. مسئولیت تو فقط اینه که کار رو به انجام برسونی. همین! نتیجه خواه ناخواه به دنبال مداومت در انجام کار به دست میاد. این جوری انجام کار آسون‌تر میشه چون:
۲. دلیل انجام کارها رو به خودت یادآوری کن. اولویت‌هات و دلیلی که برای انجام کارها داری رو خیلی شفاف مشخص کن. مثلا این کار رو برای کمک به خانواده، برای تامین هزینه سفر تابستون، برای پیدا کردن شغلی که آرزومه، افزایش اعتماد به نفسم یا هر چیز دیگه‌ای انجام میدم.
برای این‌که یادت نره هدفت از انجام هر کاری چیه و بتونی تمرکزت رو حفظ کنی:
۳. حواست باشه: قصد نداری به خودت آسیب بزنی. وقتی که احساس ناامیدی می‌کنی و جوری که دلت می‌خواد فکر و عمل نمی‌کنی، به اعتماد به نفست آسیب وارد می‌کنی.
هر کاری که در طول روز انجام میدی، پیامی در مورد خودت بهت میفرسته. وقتی کار درست رو انجام میدی مثلا موثر، مفید و مهربان هستی، مرتب ورزش می کنی یا به موقع استراحت می‌کنی، احساس خوبی داری.
تنبلی، منفی‌بافی یا بدخلقی باعث میشه کل روز حس بدی به خودت داشته باشی. راه فرارم نداره و همیشه باید بهای حسی که خودت برای خودت درست می‌کنی رو بپردازی.
۴. وقتی کارها خیلی بزرگ و وحشتناک و دست‌نیافتنی به نظر میایند، برو سراغ قدم‌های کوچک‌تر و ممکن‌تر. بعضی روزها شروع کارهای مهم نشدنی و ترسناک به نظر میرسه، و اینجوری میشه که دنبال بهانه می‌گردیم که کارها رو به زمان دیگه‌ای موکول کنیم.
در چنین مواقعی، با خودت مهربون باش. به جای این‌که خودت رو سرزنش کنی و به زور به جلو هل بدی، بزن رو شونه خودت و برای هر پیشرفتی خودت رو تشویق کن. یعنی:
اینجوری چند بازه زمانی کوتاه رو روی یک پروژه بزرگ صرف می‌کنی و چند گام کوچک از آن پروژه رو تکمیل می‌کنی و احساس خستگی و ناتوانی در انجام پروژه بهت دست نمیده.
بعضی وقتا همین آغازهای ساده شده همون چیزیه که برای شروع کار و ادامه آن در طول روز لازم داریم.
هر کاری بکنی قبوله غیر از این که بشینی و دست رو دست بذاری.
۵. هر روز دستاوردهای همون روزت رو جشن بگیر.
وقتی قدر دستاوردهات رو میدونی، حس بهتری در مورد خودت و زندگیت داری. و در طول زمان انجام کارهای بیشتر با مقاومت درونی کمتر مواجه میشه و می‌تونی ارتباطی بین انجام کار با احساس مثبت ایجاد کنی که برای تداوم در انجام کارها بهت انگیزه میده.
پس:
و یادت باشه در مورد کارهایی که نتونستی به اتمام برسونی با خودت مهربون باشی. با سرزنش خودت به جایی نمی‌رسی. سعی کن از این موارد درس بگیری و راهکاری برای فردا و ارایه عملکرد بهتر پیدا کنی.
