روزگاری با دست و مشت چدنی میخواستند که جامعه را یک دست کنند ولیکن انسان را نمیشناختند که او از فشار فراری است و بی بندی را علاقمند است.
همین را شاید به موازات در بلوک غرب به اسم مُد ترویج میدادند ولی نه به نحو فشار دولتی بلکه بر اثر تحمیق و تحمیر رسانهای که هر که غیر آن شکل ترویج شده، اُمُّل و امثال ذلک خوانده میشد و اهداف دیگری نیز برای این کار دنبال میشد که سخن جدا میطلبد.