به احتمال زیاد نام BMI یا شاخص توده بدنی را شنیده اید. این شاخص مرتبط با سلامت کلی بدن، کاهش وزن و ورزش است. اما آیا تا به حال درمورد BSA یا مساحت سطح بدن هم چیزی شینده اید؟ آیا می دانید BSA و BMI چه تفاوتی دارند؟ و چرا باید به آنها اهمیت داد؟
شاخص توده بدنی اندازه گیری چربی بدن یک فرد است. اما BSA یا مساحت سطح بدن شاخصی برای اندازه گیری سطح بدن افراد است. این اندازه گیری برای محاسبه دوز دارو و مقدار تزریق مایعات معمولا مورد استفاده قرار می گیرد.
در طول سال ها از فرمول های مختلفی برای اندازه گیری BSA استفاده می شده است. همه ی این روش ها در نتیجه، کمی متفاوت بودند که مشکلاتی را در استانداردسازی به وجود آورده است. رایج ترین فرمول که در حال حاضر مورد استفاده قرار می گیرد فرمول Mosteller (ماستلر) است.
این فرمول در سال 1987 در مجله پزشکی نیواینگلند منتشر شد. طبق این فرمول مساحت سطح بدن برابر است با :
جذر حاصلضرب وزن بر حسب کیلوگرم ضربدر قد بر حسب سانتی متر تقسیم بر 3600 است.
بسیاری از ماشین‌حساب‌های آنلاین تبدیل از سانتی متر به اینچ و از کیلوگرم به پوند را ارائه می‌دهند، که محاسبه مساحت سطح بدن را آسان می کند.
سطح عادی بدن به طور کلی 1.7 متر مربع در نظر گرفته می شود، اما در واقع، سطح بدن به فاکتورهای بیشتری به غیر از قد و وزن بستگی دارد. از دیگر عوامل تاثیرگذار می توان به سن و جنسیت فرد اشاره کرد. مثلا:
میانگین سطح بدن برای مردان بالغ: 1.9 متر مربع
میانگین سطح بدن برای زنان بالغ: 1.6 متر مربع
میانگین سطح بدن برای کودکان (9 سال): 1.07 متر مربع
میانگین سطح بدن برای کودکان (10 سال): 1.14 متر مربع
میانگین سطح بدن برای کودکان (12-13 سال): 1.33 متر مربع
برای محاسبه آنلاین مساحت سطح بدن روی این لینک کلیک کنید.
تعیین سطح بدن از نظر پزشکی پیامدهای زیادی دارد و برای اقدامات پزشکی مورد استفاده قرار می گیرد.
عملکرد کلیه با نرخ فیلتراسیون گلومرولی (GFR) اندازه گیری می شود که با توجه به سطح بدن محاسبه می شود.
شاخص قلبی اندازه گیری برون ده قلبی تقسیم بر سطح بدن است که تقریب بهتری از برون ده قلبی مورد نیاز را ارائه می دهد. شیمی درمانی و دارو درمانی اغلب بر اساس سطح بدن بیمار دوز می شوند. دوز گلوکوکورتیکوئید همچنین بر حسب سطح بدن برای محاسبه دوزهای نگهدارنده یا مقایسه استفاده از دوز بالا با نیاز نگهداری بیان می شود.
در ارزیابی بالینی و تشخیص ویتیلیگو، یک اختلال مزمن که باعث از بین رفتن رنگدانه های پوستی می شود، استفاده می شود. طبق ژورنال Pediatrics، درمان های موضعی برای ویتیلیگو را می توان تنها در درگیری سطحی محدود (کمتر از 20 درصد از سطح بدن) یا در ترکیب با سایر درمان ها، عمدتاً فتوتراپی، در درگیری وسیع تر (بیش از 20 درصد از سطح بدن) استفاده کرد.
همچنین به طور معمول در زمینه قلب و عروق استفاده می شود. تحقیقات نشان داده است که مساحت سطح بدن یک پیش بینی کننده قوی مرگ و میر در بیماران نارسایی مزمن قلبی است.
محاسبه BSA در دوز شیمی‌درمانی استفاده می‌شود، بدین ترتیب هر بیمار یک دوز جداگانه از شیمی درمانی را که مخصوص قد و وزن خود است، دریافت می‌کند.
