تا حالا شده یک دفعه احساس کنی که هستی؟
صدای آلارم گوشی آرام راهش را به دنیای خوابت باز می کند.کم کم خوابت کم رنگ تر می شود و صدای آلارم پررنگ تر.چشم هایت را باز می کنی،سفیدی سقف را می بینی،صدای محو ماشین ها را از دور می شنوی،نرمی پتو را احساس می کنی و نفس می کشی و ناگهان می فهمی که زنده ای. انگار تا بحال نمی دانستی.می دانستی اما نمی فهمیدی. حس عجیبی دارد این فهیمدن.چه در تخت خواب باشد،چه وسط جنگل،چه وسط یک مهمانی شلوغ.عجیب است.و فرار.مثل این است که یک لحظه،فقط برای یک لحظه بتوانی مهی را که همیشه در میانش می زیسته ای در دست بگیری.
