علیرضا پویانسب- به هر دری زدیم که دیگر کرونا نباشد، ظاهراً این ویروس قراری برای رفتن ندارد، عدهای گفتند تابستان رفتنی است،عدهای گفتند پیکش اردیبهشت و خرداد است و رفتنی است، دیگرانی گفتند رعایت کنید میرود، خانه نشینمان کرد، عدهای را بیکار کرد، اقتصاد را نابود کرد، اما رفتنی نیست که نیست. تابستان هم آمده یک ماهه اول آن هم به انتها رسیده ولی نه تنها آماری کم نشده که کرونا عظیمتر از گذشته در ایران جولان میدهد. روزانه آمار فوتیها به 200 نفر میرسد و تعداد مبتلایان نیز به اندازه فروردین و حتی بیشتر شده است. مردم در این شرایط اقتصادی مجبور به ترک خانه و کاشانه خود هستند و ویروس در میانشان مدام تبادل میشود.
20 تیر ماه بود که خبر آمد محمد پاکروان از ورزشکاران و از رسانهایهای با سابقه اصفهان به کرونا مبتلا شده است. یعنی آن روز او هم جز یکی از آن هزاران نفری بود که در طول یک 24 ساعت به ویروس کرونا مبتلا میشوند و نام محمد پاکروان نیز در طومار کروناییهای ایران و جهان ثبت شد.
قامت بلندش باعث شده بود که او 55 سال پیش در زمین روباز ورزشگاه انقلاب در میدان آزادی این روزهای اصفهان رشته بسکتبال را برای ادامه فعالیت حرفهایاش انتخاب کند. او همچنانی که در حیطه ورزش حرفه بکستبالیست شدن را فرا میگرفت در میان ورزشکاران و با تجربهها مرام انسانی را جست و جو میکرد پاکروان درست در جامعه پرتلاطم امروز ایران مرام انسانی را سرلوحه کار داشت و ساکت کار خودش را میکرد.
یادمان نمیرود ردیف دوم صندلیهای VIPورزشگاه فولادشهر را تویی که در ردیف اول سمت چپ همیشه نگاه میکرد و آرام ما جوانان پر شور که برای دیدن مجدد لحظه آفساید یا گل به سراغ تلویزیون فولادشهر که میرفتیم یا میخندیدی یا زودتر میگفتی آفساید درست اعلام شده درست هیجان نداشته باشید.
جمله معروفت را ورزشکاران بکستبال شاید بیش از بقیه به یاد بیاورند اینکه برای در زمین رفتنشان باید بهترین خودشان باشد و نکتهای مهم محمد پاکروان همانطور که توصیهات به بکستبالیستها پیش از ورود به زمین این بود که بهترین خودت باش، تو نیز در این دنیای فانی بهترین خودت بودی بهترین بدون هیاهو، بدون سر و صدا و بدون جنجال. مسعود انصاری مهر درست از کنارت از نزدیکترین مکان به تو این طور میگوید: در تمرینات باشگاه و در تیمهای مختلف و ردههای مختلف با هم بودیم تا بزرگ شدیم. در زمان ریاست مهرزاد خلیلیان، محمد در سازمان تربیت بدنی بدنی سابق (اداره کل ورزش و جوانان) جذب شد و در حوزه روابط عمومی و تشریفات فعالیت میکرد تا الان که حدود ۲۷ سال از دوران خدمتش میگذرد. وی در جامعه ورزش به عنوان یک آدم همراه، یک رفیق، فردی که اگر کاری داشتید، نمیپرسید در چه رشته ورزشی هستی و چکار داری؟ فقط کافی بود وارد اتاقش شوی و بگویی، اتاق به اتاق دنبال پیگیری کارت میرفت و برای همین است که او را چهره مردمی در ورزش میشناسند. این ضایعه قابل جبران نیست، اگر ۴۵ سال صبح و شب با یک نفر باشید، از اردوهای دوران بازیکنی گرفته تا زمانی که این دوران تمام شده بی اختیار دستت به سمت شمارهاش میرود که حالش را بپرسی، فردی که حاضر هستی به جای رفتن به مهمانی با وی قدم بزنی، راحت نیست. ما باهم زندگی کردیم و این فراموش شدنی نیست.
پاکروان شامگاه 24 تیر ماه پیامی ویدئویی صادر کرد که نشان میداد کرونا او را زیر دستگاه ونتیلاتور فرستاده است و تنها چهار روز طول کشید تا نفس آسمان خراش بسکتبال کشور در ونتیلاتور به شماره افت و تمام، اما این همه ماجرا نیست پاکروان رفت تا نشان دهد پس از ورزش قهرمانی هم باید مرام انسانی را ادامه داد تا آشناو ناآشنا از تو بگویند همه شوک باشند از اینکه مگر میشود پاکروان را دیگر نداشت. امروز پاکروان دیگر نیست، کرونا به هیچکس در هیچ زمینهای شوخی ندارد. کرونا فقط یک ویروس نیست پاکروان کرونا را تا آستانه شکست برده بود، اما داروهای مصرفی برای کرونا خود عامل دیگر از دست رفتن هستند ضعف در اعضای اصلی بدن آنها را دچار چالش اساسی میکند و حتی بدنی که از زیر بار فشار کرونا بیرون میآید حالا باید با اعضای ضعیف شدهاش دست و پنجه نرم کند.
حالا که این نوشته برای پاکروان تمام میشود و دلمان از رفتنش گرفته است، یک چیز یادمان نمیرود اینکه جانمان حالا در دست یکدیگر است. رعایت کنیم تا بمانیم و ایران را باشکوهتر از گذشته کنیم. کرونا میگیرد هم جان انسان را هم اقتصاد یک کشور را.