از مزایای درست کردن چالش، پی بردن به نقاط قوت و ضعف خودمونه، فهمیدن اینکه چی میشه که حالت بده یا چه چیزی بهت احساس قدرتمندی و شکست ناپذیری میده. ما شاید آگاه نباشیم که گاهی احساسات و گره های فکری ته وجودمون چه شکلی رنگ عوض میکنن و در قالب جدید خودشون رو به ما نشون میدن؛ چالش کمک میکنه که به کارهای کرده و نکرده فکر کنید و با استمرار روحیه کنجکاوی به سفری درون دنیای خودمون بریم تا رد حال بد، تنبلی و فرار از کارهای اساسی رو پیدا کنیم. درسته که ما باید چیزی که هستیم رو بپذیریم اما این اصل ذره ای از مسئولیت ما برای بهتر شدن و بهتر زندگی کردن رو کم نمیکنه.
عجب روز پر فراز و نشیبی بود این روز نهم، صبح پر حرارت، گرم و در عین حال مایوس کننده اما مفیدی بود. مصاحبه کاری که افتضاح بد بود، چون که نه من از محیط و فضای کاریشون خوشم اومد و نه شخص مصاحبه کننده از قیافه، رزومه و خلاصه همه چیز من راضی بود(خیلی مؤدبانه گفت که کلا به دردشون نمیخورم و برای اینکار هم از کفش و لباس تا گردنبند و نحوه ورودم به اتاق ایراد گرفت) البته چون من هم کلا از قیافه اوایل انقلابی طرف خوشم نیامده بود با یک خوشبخت شدم از دیدارتون و خیلی خیلی هم درست فرمودید، دفتر رو به سمت اداره انتقال خون ترک کردم. خوشبختانه اداره انتقال خون هم حسابی خلوت بود که کارم زود راه افتاد. بعد از اون هم به سرعت رفتم مترو و برگشتم خونه. عصری هم به کلی مربی ترید که توی دیوار از خودشون تبلیغات گذاشته بودن تماس گرفتم و حداقل پنج تا قرار ملاقات برای روزهای آینده هماهنگ کردم.
تنها چیزی که توی روز نهم نشد که انجام بدم گوش دادن به پادکست رواق و رادیو دیو بود که حقیقتا مثل مکمل انرژی زا عمل میکنند.
