فرزند اوری موجب شادی و خوشحالی پدر و مادر می شود ولی فرزند پروری پرورش کودک سختی های خاص خودش را دارد متناسب با سن کودک و با توجه به روحیات و شخصیت او چگونه با او رفتار شود تلاش و کوشش بسیاری را می طلبد با توجه به شرایط امروزی و جوامع گسترده با تکنولوژی پیشرفته که همگان را متوجه خود ساخته است در پرورش کودک اقدامات ویژه و خاصی باید اعمال شود پیش از اینکه کودک متولد نشده پدر و مادر باید امادگی های لازم را داشته باشند و بدنبال کسب ان به صورت علمی باشند.
فرزند پروری چیست؟
به ارتباط و روابط بین والدین و فرزندان اطلاق می شود با توجه به رشد متناسب با سن کودک و عواملی که موجب رشد او می شود و مراحلی که در هر مرحله از رشد صورت می گیرد بنا بر سبکی که انتخاب می کنند باید پیش از ان پدر و مادر مطالعاتی در این زمینه داشته باشند
انواع سبک های فرزندی که طبق پژوهش های انجام شده به 4 دسته تقسیم می شود:
1. سبک مقتدرانه
2. سبک سهلگیرانه
3. سبک مستبدانه
4. سبک بی اعتنا
سبک مقتدرانه (دموکرات)
می توان گفت بهترین سبکی که در میان سبک های دیگر قرار دارد
در این نوع سبک ارتباط بین والدین و فرزند به صورت عقلانی است نظم و انضباط مناسبی حکم فرماست رفتارقاطع و جدی است در مقابل برخی از قواعد و قوانینی که وضع می کنند، به کودک گفته می شود که در مقابل این کار خوب تو جایزه داده می شود تنبیه مناسب براساس سن مورد نظر به صورت محرومیت از دیدن تلویزیون بدلیل این کار زشتی که انجام دادی کنترل بالا در قبال فرزند و انتظارات متناسب با توانایی های کودک است به اندازه کافی ازادی و استقلال به فرزندان می دهند پاسخگوی نیازها و خواسته های فرزندان هستند به موقع از فرزندان توقع و انتظار دارند فرزندان این نوع سبک دارای اعتماد به نفس، عزت نفس، مهارت های اجتماعی...هستند در بیشتر زمینه ها ازجمله تحصیلات، شغل، اجتماع، ازدواج.... موفق هستند.
سبک سهلگیرانه(اسانگیر)
در این نوع سبک توقع و انتظاراتی از فرزندان ندارند و به نیازها و خواسته های فرزندان پاسخ می دهند والدین پیش از ان که به عنوان پدر و مادر فرزند تلقی بشوند بیشتر به عنوان دوست فرزند خود هستند در جواب اینکه فرزند تو این کار نامناسب را انجام داده تنبیه صورت نمی گیرد و والدین اظهار می کنند «بچه است نمی فهمد» کودکان را به تکرار این کار نامناسب تشویق می کنند نظم و انضباط در این گونه سبک ها وجود ندارد کنترل زیادی بر فرزندان خود ندارند و ازادی بیشتری می دهند، و در نهایت کودکان در بزرگسالی فاقد مسئولیت در زندگی و دچار مشکلات جسمی و روانی و برخی از اختلالات از جمله اختلال ضد اجتماعی، بزهکاری، سلوک، . . می شوند.
سبک مستبدانه(دیکتاتور)
دراین نوع سبک والدین توقع و انتظارات زیادی از فرزندان دارند در این نوع سبک کودکان حق اظهار نظر و مشارکت در تصمیمات را ندارند نظم و انضباط بیش از حد است برخورد والدین خشک وتوأم با عاطفه کم و فرزندان در این خانواده به اجبار به اطاعت از والدین خود هستند که اگر چه تبعیت از ان ها عواقب جبران ناپذیری دارد کودکان در این نوع سبک افرادی منفعل و فاقد اعتماد به نفس خواهند بود، دچار بیماری های روانی از جمله اضطراب، افسردگی، انواع فوبیا ها می شوند رفتار های بزهکارانه مثل کشیدن سیگار و مواد مخدر و فعالیت جنسی در ان ها بیشتر است فرزندان این خانواده از والدین خود منتفر و خشمگین هستند که در بزرگسالی با مشکلات شغلی، تحصیلی، اجتماعی، عاطفی ... همراه است.
سبک بی اعتنا (بی تفاوت)
اسیب زننده ترین سبک همین سبک بی اعتنا و طرد کننده است فرزندان در این نوع سبک مورد بی توجهی، غفلت و کمبود محبت و عاطفه می شوند نیاز های جسمی، عاطفی ان ها پاسخ داده نمی شود اصلا پدر و مادر متوجه این نمی شوند که کودک کجاست؟ چه کار می کند؟ کلاس چندم است؟.. نظم و انضباط وجود ندارد، در مقابل فرزندان دچار بی مهری، تنهایی، احساس طرد شدگی و دوست داشته نشدن می شود و برای رفع و براورده کردن نیاز های عاطفی، و اجتماعی خود به بیرون به سمت اطرافیان که معلوم نیست چه اسیب هایی را برای فرد بدنبال دارد او با یک کلمه محبت امیز به سمت وسوی کسی کشیده می شود که می تواند مشکلاتی بیشتر از قبل در فرزند به بار بیاورد این فرزندان با مشکلاتی ازجمله افت تحصیلی، مهارت اجتماعی ضعیف، عدم اعتماد به نفس و عزت نفس و افسردگی، اضطراب، مصرف مواد مخدر و مشروبات الکلی و خیلی از مواردی که زندگی را برای فرزند دراینده با مشکل همراه می سازد.
البته در این خانواده ها پدر و مادر ممکن است خود دچار افسردگی و بیماری های جسمی و روانی دیگری باشد که نتواند فرزند خود را انگونه که صلاح و شایسته است مورد توجه قرار دهد
برخی از مشکلات از جمله بیکاری، اعتیاد، کار و فعالیت زیاد و پدر و مادر شاغل ... منجر به ارتباط کم و عاطفه کم میان فرزندان می شود
نتیجه گیری
همانطور که گفتیم فرزند پروری یکی از چالش بر انگیزترین اتفاق و در عین حال شیرین ترین رویداد برای پدر و مادر است و سخت و طاقت فرسا از جهت تعلیم و تربیت. و سبک های نام برده شده که هر کدام نکات مثبت و منفی خاص خودش را دارد که برای ان نیازمند امادگی هایی توسط پدر و مادر پیش از ورود فرزند به خانواده است.