در مبحث شناخت روانشناسی و روانشناسان معمولاً سوالات متداول به حالت بخش های موضوعی تقسیم می شوند تا بتوانند با روشی آسان تر و سریع تر اطلاعات را به مخاطب منتقل کنند. از مزایای سوالات متداول این است که می تواند شما را به بخشهای مختلف وب سایت که دارای اطلاعات دقیق تر در مورد موضوعات هست راهنمایی کند.
ابتدا به ساکن در این بخش موضوع روانشناسی و تمرین روانشناسی را مورد خطاب قرار می دهیم.
به طور کلی روانشناسان را دانش آموختگان علوم اجتماعی می دانند که در حوزه های مختلف سلامت روح و روان تخصص داشته و می توانند خدمات درمانی حرفه ای را نسبت به رفتار انسان ارائه دهند.
در طی سالهای متوالی روانشناسان به عنوان متخصصین شناخت انسان،تاکنون فعالیت های مختلفی را در حوزه شناخت روح و روان انسان،درک متقابل،رشد انسانی،سلامت عقل و روان متناسب با سن و سنجش و درک ویژگی های شخصیتی انسان ها انجام داده اند. تا بتوانند کمک شایانی به درمان انسانهای آسیب دیده رسانده باشند.
انجام این فعالیت ها و تحقیقاتی که در مورد شناخت روح و روان انسان و درک ویژگی های آن به عمل آمده است می‌تواند باعث شود و تمام مشکلات روحی اعم از عاطفی و عدم درک شناخت و تناسب نداشتن رشد عقلی به راحتی توسط روانشناسان مورد حل و بررسی قرار می گیرد و خدمات گسترده ای را به بیماران این حوزه ارائه دهند.
پس روانشناسی که حرفه ای است لازم است تا علاوه بر فراگیری تمام این دانش ها بتوانند درک و شناخت متقابلی از بیمار خود داشته باشد تا آن را برای کمک به تغییر آن بیمار به کار گیرد.
روانپزشکی از زیر مجموعه های رشته پزشکی است و به متخصص اعصاب و روان هم مشهور است. اون درمان های دارویی را برای مسائل و مشکلات روانی برای ورد در پیش میگیرد.
روانشناس اما با مشاوره و گفتگو و تمرین هایی که به شما میدهد سعی در منظم کردن افکار شما و سپس درمان اختلالات دارد. روانشناسی زیر مجموعه علوم انسانی است.
در درجه اول هر دو در حوزه‌های درمان روح و روان بیمارانی که با مشکلات عاطفی دست و پنجه نرم میکنند فعالیت می کنند.
روانشناسی می تواند به عنوان یک رشته مستقل نیز به حساب بیاید اما روانپزشکی یک تخصص کامل در زیر رشته پزشکی است.
به طور کل شباهت های زیادی بین درمان توسط روانشناسان و روانپزشکان وجود دارد اما تفاوت های چشمگیری نیز بین آنان به کار برده می شوند.
روانشناسان تمام رفتارهای انسان را مورد بحث و بررسی قرار میدهند. و همچنین سعی بر این دارند و تمام هنجار ها و ناهنجارهای شکل گرفته در بیمار را مورد بررسی قرار دهند. اما کارکرد اصلی روان پزشکان فعالیت در مورد حوزه های سلامت مغز و مشکلات عاطفی می باشد.
در هنگام مواجهه با یک مشکلات عاطفی روانشناسان آن را به عنوان یک خلل محیطی که باعث ایجاد ناهنجاری های گوناگون است درنظر میگیرند. اما روانپزشکان آن را به عنوان یک بیماری حوزه سلامت مغز شناخته و با توجه به درمان پزشکی با استفاده از داروها سعی در درمان آن دارند.
در این خصوص مطالعه انجام شده است که پژوهش‌های انجام شده در این مطالعه نشان داده است که حدود ۵۰ درصد افرادی که برای روان درمانی مراجعه میکنند در بازه ی ۸ جلسه روانشناسی، بهبودی خود را به دست آورده و ۷۵ درصد آنان پس از گذشت شش جلسه از روان درمانی بهبودی بسیار ثمربخشی حاصل کردند.
نگامی که اثرات بهبودی در یک فرد پدید می آید این عمل به معنای تکمیل و موفقیت درمان نخواهد بود. چرا که پایان کار در اینجا اتفاق نمی افتد. اتفاق نظری که در اکثر روانشناسان وجود دارد این است که بازه درمانی یک شخص به عوامل مختلفی اعم از شدت مشکل و اهداف درمانی وابسته است.
ممکن است این حرف مایوس کننده به نظر برسد ولی اینگونه نخواهد بود چرا که بی شک با توجه به اطمینان کاملی که روانشناسان داده اند می توان در بازی ۳ الی ۶ ماهه روند کامل درمانی را طی کرد. منظور از ماهیت مشکل در روند درمان مشکلی است که فرد برای رفع آن به روانشناس مراجعه کرده است. یکسری از مسائل نیاز به روند بیشتری برای درمان دارند برای مثال شخصی که افسرده است در این بازه قرار میگیرد. یا افرادی که در برابر مسائل ساده و پیش و پا افتاده نگران می‌شوند و استرس شدیدی به خود تحمیل می کنند نیاز به مشاوره بیشتری برای درمان این مشکل خود دارند. منظور از شدت روند درمان افزودن جلسات مشاوره در طول هفته است چرا که معمولاً در هر هفته یک جلسه برای بیمار مشاور اختصاص داده می شود.
اما در این شرایط ممکن است این جلسات درمانی افزایش پیدا کند چرا که افسردگی مزمن و طولانی نسبت به نوع ساده آن پیشرفته تر و حساس تر است. در کنار و موازات آن هدف های تعیین شده در درمان نیز بسیار موثر هستند.
بررسی ها به صورت کلی نشان میدهد که در واقع این فرایند علمی با کمی پیچیدگی همراه است است که توسط رسانه ها و شبکه های مجازی به صورت دیگر که کاملاً اشتباه است نشان داده می شود. در ابتدا بگذارید به شما نشان دهیم که این اختلالات روانی در حقیقت چه جنبه هایی دارد و رسانه های اجتماعی چگونه آن را نشان می دهند.
در واقع تعریف یک مشکل روانی با استفاده از روانشناسان افراد شروع می شود که با اشاره به وقت این شباهت ها در این مشکلات توسط مراجعین متوجه این بیماری روانی می شوند. در صورتی که این روانشناسان تصور می کنند که در واقع این دست نشانه ها با هیچ کدام از مشکلات ذهنی موجود در انسان ها جور در نمی آیند،شروع به جمع آوری اطلاعات و دیتا ها می کنند تا بتوانند مشخص کنند آیا شواهدی از یک بیماری ذهنی و ناهنجاری جدید وجود دارد و یا خیر.
روانشناسان در مورد یافته های خود با سایر متخصصان صحبت می کنند. و ممکن است است یک داستان جدید ایرا به صورت روایی با استفاده از مشاهده سایر داستان ها بنویسند.
منظور از روایی کلمه ای است که از واژه روایت می آید به معنی یک داستان کوتاه.
در اصل چیزهایی که آنها به صورت یک روایت تعریف میکنند اثبات شده و علمی نیست بلکه روایت‌ها نظریاتی است که روانشناسان در مورد یک مبحث جدید مطرح کرده‌اند.
حال بعد از آنکه نظریات و روایات زیادی در مورد یک مسئله جدید مطرح شد شروع به تحقیقات گسترده میشود در مورد این نظریات میشود که آیا این نظریه ها حاکی از یک مشکل روانی جدید است و یا مبنایی از مشکلات گذشته است که به صورت جدید مطرح شده است. همواره در ذهن خود این موضوع را داشته باشید که روانشناسی یک رشته علمی است که به سنجش روابط انسانی و ساز و کارهای آن می پردازد. حرف های روانشناسی کاربرد یک دانش علمی درباره اندیشه و رفتار انسان برای از بین بردن مشکلات است.
در بسیاری از موارد تحقیق های علمی که به صورت هدفمند در یک موضوع است و برای تحلیل موارد خود به صورت های کنترلی و تجزیه تحلیل استفاده میکنند،گزارش هایی را که به صورت روایت تهیه میشود را تایید نمیکنند.
در عوض به جای آن محققان به این نتیجه می رسند که باید این مشکلات جدیدی را که به صورت روایی مطرح شده گونه هایی از مشکل قبلی بدانند که بتوان همه آنها را در نهایت در یک رده و گروه دسته بندی کرد.
حال هنگامی که نتایج یک تحقیق خاص بودن و جدید بودن یک مشکل را تایید کند شروع به انجام تحقیق های زیادی در مورد آن مسئله میشود تا بتوان مناسب ترین روش برای این مشکل به صورت کاملاً آگاهانه انجام شود. گذشته از اینکه منظور از مطالعه جدید در مبحث روانشناسی شناخت به خصوص آن و درک چگونگی برطرف کردن آن است.
رسانه های اجتماعی همیشه تمایل به این داشته اند تا مقایسه هایی را اعم از شباهت و تفاوت نظریه های جدید آن کشف شده و مسائل قدیمی انجام بدهند. حتی اگر این مسائل کاملا شبیه به یکدیگر بوده و هیچ تفاوتی میان آنها قائل نباشد. چرا که این مقایسه کردن ها می تواند برای آن ها یک داستان خبری بسیار جذاب بسازد که هم درک بهتری را برای مردان شامل بشود و هم تیتر جدید اخبار باشد.
اگر بخواهیم به صورت جواب کوتاه به این مسئله نگاه کنیم هیچ تفاوتی میان این دو وجود ندارد چرا که این واژه های پزشکی مبتنی بر مفهوم یک بیماری از توصیف یک مشکل روانی خاص و منحصر به فرد دارد. استفاده از توصیف پزشکی برای بیان کردن مشکلات روانی فواید خاصی را دارد اما در کنار آن برای این که بتوانیم یک مشکل روانی را به درستی درمان کنیم سردرگمی ایجاد می‌کند.
چرا که در واقع ایجاب می کند که آنها یک مشکل پزشکی هستند نه یک مشکل روانی. به همین علت این مشکل به وجود می‌آید که برای درمان کردن آنها فقط روش های پزشکی و دارویی موثر است نه روش های روانشناسی که پذیرفتن آن درست نیست.چرا که امروزه ثابت شده است که درمان دارویی عوارض بسیار زیادی دارد و بهترین روش برای درمان استفاده از روش های روانشناسانه است.
کلمه و واژه تشخیص در واقع به فرآیند علت ایجاد یک بیماری و روشهای درمان آن مصوبه کارکرده آن اشاره دارد. ممکن است که مشکلات روانی ایجاد شده تا مقدار قابل توجهی با یک مدل پزشکی جور در بیاید اما در بسیاری از موارد این مدل تناسب چندانی ندارد و به همین علت اکثر روانشناسان ترجیح میدهند تو ازم دل مشکل برای حل و درک بهتر مسئله روانی ایجاد شده استفاده کنند.
با این حال شرکت های بیمه گذار برای اینکه بررسی کنند که آیا مشکل روانی ایجاد شده تحت قالب بیمه سلامت درمان قرار می گیرد یا خیر ملاک خود را تشخیص پزشکی می گذارند به همین علت همیشه مدل پزشکی بخشی از خدمات روانشناسی می باشد.
کلمه روحی در واقع واژه ای کاملا پزشکی است. و نشان میدهد که این مشکل ایجاد شده بیولوژیکی تنها با استفاده از دارو و روش پزشکی قابل درمان است. به همین علت متخصصان دو گروه ساختگی از مشترکان این بیماری ها ایجاد کردند. که یک دسته از بیماریهایی هست که بیماریهای روحی قلمداد میشود و دیگری مشکلات روانشناختی نام دارد.
از مهمترین معضلاتی که این دسته بندی ها ایجاد می کنند این است که یک فرد ممکن است از خودش بپرسد آیا واقعاً یک بیمار روانشناختی هستم و یا با مراجعه به یک مشاور نیز می توانم خود را درمان کنم؟
مهمترین مشکل این است ست که انسان ها تصور می کنند روانشناسان فقط می توانند مسائل مربوط به روح و روان آنها را درمان کنند و نمی‌توانند مسائلی مربوط به روانشناختی و ناهنجاری های ذهنی آنها را نیز کنترل کند و برای آنها مجبورند به فرد دیگری مراجعه کنند. در نتیجه ممکن است که بعضی از مردم هنگامی که یک مشکل روانشناسانه دارند برای درمان آن با مشاوران تماس بگیرند که نسبتاً با روانشناسان دیگر تفاوت بسیار زیادی داشته و از اطلاعات بسیار کمی برخوردارند چرا که آموزش کمتری دیده اند. غالباً این مشاوران قادر نیستند که به آنها کمک کند چرا که آموزش و تجربه مورد نیاز در مورد این مسئله را ندارند.
به طور کلی روانشناسان آموزش دیده اند تا بتوانند مجموعه بزرگی از مشکلات روانی را شناسایی کرده و آن را درمان کنند حال از کوچکترین مشکل روانشناختی گرفته تا بزرگترین استرس ها و ناهنجاری های ذهنی. علاوه بر آن آن مشاورانی که از آموزش کمتری برخوردار هستند موظفند از نظر اخلاقی هنگامی که یک مشکل بزرگی را در بیماری مشاهده میکنند. آن را به روانشناس دیگری ارجاع دهند. به همین علت اگر مشکل روانی شما نیاز به استفاده از درمان دارویی داشته باشد در صورت نیاز روانشناس شما با یک تیم پزشکی متخصص آنها در میان می‌گذارد تا درمان شما را با درمان دارویی نیز هماهنگ سازد به این ترتیب شما از مهارت روانپزشک و روانشناس برخوردار خواهید شد.
واژه بیماری روحی اکثراً برای دسته بندی بسیاری از مشکلات حاد با یکدیگر استفاده می شود. این دسته بندی ممکن است شامل شیزوفرنی و سایر اختلال های روان پریشی و افسردگی های دوقطبی ها را به همراه اختلالات شخصیتی شامل شود. یکی از عواملی که باعث جداسازی بیماریهای روحی از مشکلات روانی بسیار حاد میشود این است که آیا شخص بیمار به عنوان بخشی از پروسه درمان نیاز به بستری شدن دارد و یا خیر.
برای اینکه متوجه شوید کدام یک از مشکلات روانی در رسته بیماریهای روحی قرار دارد پاسخ این سوال بستگی دارد از چه کسی سوال پرسیده شود.
چرا که برخی از مشکلات و بیماریها به نظر می رسند که یک مولفه بیولوژیکی قوی دارند و به عنوان قسمتی از پروسه درمان نیازمند درمان دارویی هستند اما همه این دسته بندی ها شامل این موارد نیست.
روانشناسانی که در این حوزه فعالیت می کنند و تمایل دارند که برای بیان کردن مشکلات ذهنی از واژه بیماریهای روحی استفاده نکنند چرا که بار معنایی منفی دارد و همچنین باعث ایجاد سردرگمی و نگرانی افراد خانواده می شود.
معمولاً یکی از مغضلاتی که برای مراجعه به متخصص روانشناس داریم این است که کدام روانشناس خوب است؟ چون به هر حال انتخاب روانشناس مناسب با توجه به تخصص روانشناس و البته با توجه به مشکل ما می‌تواند امری بسیار مهم در دروند درمان ما باشد. اگر روانشناس مناسبی پیدا نکنیم، علاوه بر صرف هزینه و زمان، ممکن است روان ما نیز آسیب ببیند. همه ما می‌دانیم که در هر حرفه ای افرادی وجود دارند که با اینکه تخصص کافی ندارند، اما مشغول به کار هستند.
این افراد ممکن است به روان بسیاری از افراد آسیب بزنند. اگر قصد دارید برای رزرو وقت مشاوره روانشناسی در تهران، روانشناس مناسبی را انتخاب کنید، ما به شما وبسایت درمانکده (https://b2n.ir/u74974) و مرکز مشاوره روانشناسی سلامت (https://b2n.ir/y92092) را پیشنهاد می‌کنیم. مشاور خوب برای مشاوره روانشناسی در تهران یک مقوله‌ی مهم است که هر شخصی که برای مشکلات زندگی اش می‌خواهد به روانشناس مراجعه کند، بهتر است روانشناسان خوب را بشناسد. چرا که بُعد روانی زندگی، یکی از مهمترین ابعاد زندگی است.
