سلام دوستان
در پست قبلی ، نحوه اجرای نرم افزار پایتون و محیط Shell و همچنین ، یه چیزهایی از تابع فهمیدیم ؛ اینکه چی هست و یک مثال هم ازش زدیم ( تابع print )
اما در اینجا ، به معرفی عملگرهای ریاضی و قیاسی در پایتون می پردازیم :
اول ، میریم سراغ عملگرهای ریاضی :
جمع( + )دو متغیر را جمع می زند : 5=2+3
تفریق( - )تفاضل دو متغیر یا داده را نشان می دهد : 5=1-6
ضرب( * ) دو متغیر یا داده را در هم ضرب می کند : 66=6*11
تقسیم( / ) متغیر یا داده اولی را تقسیم بر دومی میکند و در صورت وجود عدد اعشاری در حاصل ، آن را نیز نشان می دهد : 3.5=7/2
تقسیم عدد صحیح( // )متغیر یا داده اولی را بر دومی تقسیم میکند و در صورت وجود عدد اعشاری در حاصل ، ارقام اعشاری را نشان نمی دهد : 6=3//20 و یا 50=100//2
باقیمانده تقسیم( % )متغیر یا داده اولی را بر دومی تقسیم کرده ؛ سپس باقیمانده تقسیم را نشان می دهد: 2=7%5 ( 7 تقسیم بر 5 میشه 1 و خرده ای ؛ که باقیمانده اش رو با این عملگر میشه نشون داد)
0=10%5 ( چون 5 بر 10 بخش پذیر هست )
توان( ** ) متغیر یا داده اولی را به توان دومی میکند : 81=4**3
( بخوانید : سه به توان چهار برابر است با 81 )
اما عملگرهای قیاسی ؛ جواب این عملگرها ، همون 1 و 0 باینری ، یا True و False هست ( همون بله و خیر ؛ در واقع ، درستی یا نادرستی رو چک میکنیم ) :
تساوی ( == ) 8 == 4 جواب : False
6 == 6 جواب : True
مقایسه در عدم تساوی ( =! )جوابش بله و خیر یا True و False است
2 =! 1 جواب : True
4 =! 4 جواب : False
مقایسه در عدم تساوی ( <> )8 < 5 > 6 جواب : False
مقایسه در بزرگی ( < ) 8 < 9 جواب : True
مقایسه در کوچکی ( > ) 7>8 جواب : False
مقایسه در بزرگتر یا مساوی بودن( =< ) 8 =< 9 جواب : True
مقایسه در کوچکتر یا مساوی بودن ( => ) 8 => 8 جواب : True
برای مثال : 4=x یعنی مقدار x رو برابر با 4 قرار دادیم ؛ ولی اینجا == جواب True یا False رو بهمون بر میگردونه !
خب ؛ حالا بریم سراغ تابع پرینت ؛ در پست قبل ، گفتیم که کار این تابع ، نمایش یک عبارت ( و نه یک متغیر ) روی نمایشگر ( مانیتور ) هست . به این صورت که :
print("عبارت موردنظر")
یک نکته خیلی مهم : مفسر پایتون ، شماره گذاری هر کاراکتر رو با استفاده از اندیس انجام میده و این کار رو از عدد 0 آغاز میکنه و نه از 1 ؛ به این صورت که اگر عبارتی داشته باشیم با نام HelloWorld ، اندیس حرف W ، عدد 5 هست .
اما بریم سراغ تعریف رشته ها :
رشته ها ، به مجموعه ای از حروف ، نمادها ، سمبل ها ( مثل #$/* ) و اعداد گفته میشه که داخل دو دابل کوتیشن یا دو کوتیشین قرار گرفته باشند . بطور مثال ، متغیر String در تکه کد زیر ، نوعی رشته محسوب میشه :
String = ("Hello!,Python2019")
و ما میتونیم بعد از تعریف متغیر String به عنوان یک رشته ، میتونیم کارهای زیر رو انجام بدیم :
String[5] کاراکتر ششم یا همون علامت تعجب رو از رشته بر میداریم
String[13:16] کاراکترهای با اندیس 13 تا 15 ( و نه خود اندیس شانزدهم ) رو از رشته بر میداریم ؛ همون اعداد 201
String[0:] از کاراکتر اول تا آخر رو بر میداریم
String[:] معادل تکه کد سطر بالایی
String[2:] از اندیس دوم تا آخر رو بر میداریم
یه سوال برامون پیش میاد ؛ در سطر دوم ما گفتیم اندیس 13 تا 15 رو برمیداریم ولی نوشتیم [13:16] آخه؟!
جواب : مفسر پایتون ، به این صورت عمل میکنه که در برش رشته ای ، از اولین اندیسی که مشخص کردیم ، تا آخرین اندیسی که مشخص کردیم رو ، میخونه ؛ ولی اندیس آخری که ما نوشتیم رو نمیخونه ! در واقع ، اگر بنویسیم [String[1:1 چیزی بر نمیداره ! چرا ؟ چون عملا داریم به پایتون میگیم که از اندیس اول شروع کن به خوندن ولی اندیس آخر رو نخون ! ولی موقعی که برای مثال بخوایم اون رو با تابع print نشون بدیم و چنین خطایی مرتکب بشیم ، پایتون هیچ اروری رو بر نمیگردونه ؛ بلکه یک رشته تُهی ( خالی ) رو بر میگردونه :
>>> String = ("Hello World") #اول رشته رو تعریف میکنیم
>>> print(String[0:5]) #از اندیس صفرُم تا چهارم رو چاپ کن
Hello جواب پایتون
>>> print(String[0:0]) از اندیس صفرُم تا صفرُم رو چاپ کن
جواب پایتون ( که یه رشته تهی هست )
>>> print(String[:]) همه کاراکترهای رشته موردنظر رو چاپ کن
Hello World جواب پایتون
قوانین نام گذاری متغیرها :
