دیوانگی ام را پذیرا باش
جوری که هیچکس زندگی اش نکرده
تو مثل منی؟
گاهی می بینم شبیه هم نیستیم
یک توهم
چیزهایی میبینم
خلا اندازه ندارد
جایی ام که نمیبینی
باران آهسته می بارد
شاید آخرین باران
یکی پاییز را لعنت کرد
فهمیدم حقیقت خواهانی ندارد
دوباره یک توهم
