چرا می نویسم؟
چون هیچ چیز بهتر از نوشتن آرومم نمیکنه...
من آهنگ گوش کردن و فیلم نگاه کردنو دوست دارم ولی، هیچی نوشتن نمیشه!
بازی با کلمات بدون اینکه برات مهم باشه چه کسی چه برداشتی از حرفات میتونه داشته باشه...بدون اینکه لازم باشه خودتو نشون بدی...وقتی می نویسی؛ آدما تو رو، تو نوشته هات پیدا میکنن.
من عاشق سکوت مغزم وقت نوشتنم، من با مغزم نه... با قلبم مینویسم.
من احساس قدرت میکنم وقتی دنیای خودمو... دنیایی که من میبینم رو... میتونم بین سطرها و جملات و کلمات جا بدم.
شاید من الان نتونم خوب بنویسم و شاید... هیچوقت
ولی همین برای من بسه... همینکه حرفای دلم یه جایی به تحریر در میان حتی اگه هیچوقت شنیده نشن!راستی...تو چرا می نویسی؟
