ما در طول شبانه روز در حال برقراری ارتباط با دیگران هستیم. در محیطهای فیزیکی و در محیطهای مجازی، حتی با خود صحبت کردن نوعی ارتباط برقرار کردن است.
در اینجا اما قصد دارم درباره گفتگو با دیگران بنویسم.
میدانیم افراد با کسانی که سیگنال رفتاری مشابه با خود دارند ارتباط بهتری برقرار میکنند. اما بالاخره زمانی پیش میاید با فردی روبرو شویم که سیگنال مشابهی دریافت نمیکنیم، پس باید پذیرفت با همه نمیتوان بطور یکسان صحبت کرد.
و اما سوال مهم چقدر زمان روی روابطتان میگذارید؟
من معتقدم با چند روش که زیر به آنها اشاره میکنم بهتر میتوان ارتباط برقرار کرد:
شفاف بیان کردن : برای شفاف صحبت کردن باید ابتدا خودتان بدانید میخواهید چه چیزی را انتقال بدهید تا بهتر بتوانید احساسات و تفکر خود را با دیگری در میان بگذارید. پس بهتر است قبل از بیان موضوعی مروری در ذهن خود داشته باشیم.
استفاده از کلمات مناسب : در انتخاب کلمات باید دقت کرد. حتی گاهی افراد روی کلماتی حساس هستند و اگر به این کلمات آگاه هستیم بهتره استفاده نکنیم ( مثلا یکی از دوستان خودم به جای کلمه ها روی نقطه گذاشتن آخر پیام حساس است:D)
بیان غیرمستقیم : میتوان در قالب یک داستان کوتاه یا ضربالمثل از فرد انتقاد کرد یا موضوعی رو گوشزد کرد.
اگر دقت کرده باشید در بسیاری از سخنرانیها با بازگویی خاطرهای مقدمهچینی میکنند و به سراغ مطلب اصلی میروند.
البته باید پذیرفت تا یکجایی میتوان تلاش کرد برای برقراری ارتباط و بهبود آن، باید پذیرفت گاهی اوقات نمیشود که نمیشود.
در آخر یک کتاب معرفی میکنم که شما میتونید با توجه به نیازتون فصل مورد نظرتون رو بخونید.
شما میتونید این کتاب رو از fidibo.com تهیه کنید.
نظر و تجربیاتتون رو درباره ارتباط برقرار کردن با دیگر افراد واسم بنویسید...توصیه شما به من ؟
