تعاریف متعددی برای استارتاپ ارائه شده است در یکی از این تعاریف جنبه سرعت گسترش یک شرکت کوچک در یک کسب و کار کوچک مد نظر قرار گرفته است: استارتاپ به شرکت‌های نوپایی گفته می‌شود که با یک ایده‌ی ساده و اولیه شروع می‌کنند و به سرعت رشد می‌یابند و به درآمد می‌رسند.
در تعریفی دیگر به آینده نگری و تکرار پذیری یک سازمان و صاحب ایده توجه شده است. سازمانی که توانایی این را دارد که ایده خود را به محصولی قابل ارائه تبدیل کند و در آینده این کار را در ابعادی وسیعتر و با سازمانی بزرگتر ادامه دهد: استارتاپ یک سازمان موقت است که با هدف یافتن یک مدل کسب و کار تکرارپذیر و مقیاس پذیر به وجود آمده است.
در تعریفی دیگر به جنبه خاص بودن و منحصر به فرد بودن ایده توجه شایانی شده است: استارت آپ یا Startup، نهادی انسانی است که به منظور خلق محصول، خدمت یا ارزشی نو ایجاد شده است.
اینها تعاریف رسمی از استارتاپ بود اما تعریفی که من از استارتاپ ارائه می دهم:
شرکتی که مبنای فعالیتش بر مبنای ایده خلاقانه ای باشد که ایجاد کننده اصلی ارزش افزوده آن شرکت است و در واقع نهاده ارزش افزوده آن شرکت مبتنی بر یک ایده خلاقانه باشد.
با این تعریف نه تنها شرکت های انفورماتیکی که امروزه به نوعی از ظرفیت موبایل و شبکه های اجتماعی مجازی برای جذب مشتری و فروش استفاده می کنند شامل این تعریفند، هر نوع شرکت دیگری هم که ایده جدیدی را که پیش از این توسط دیگری استفاده نشده بود هم شامل این تعریف است.
ایده هایی مثل ایده ترکیب بستنی و میوه و ساخت آیس پک، ایده ذرت مکزیکی، پیک موتوری اینترنتی، کباب دونل که تا وسط پیاده رو آمده!!، فلافلی در میدان انقلاب و نمایشگاه کتاب!!، فرد راهنمای جای پارک در روبروی ادارات شلوغ!! خرده فروشی در مترو و کنار پیاده روهای تهران!! و... به نوعی استارتاپ محسوب می شوند زیرا از ایده هایی استفاده کرده اند که تا پیش از این به ذهن هیچ کس نیامده بود و بازاری را فتح کرده اند که خود به وجود آورده اند و تا پیش از این وجود نداشت!
به علت مجزا بودن بحث بازاریابی از تولید و در واقع تخصصی بودن مباحث تولید و فروش، امکان اینکه یک نفر در همه این زمینه ها دارای مهارت کافی باشد و همه فرآیند خلق ایده، تبدیل ایده به محصول، فروش محصول، بقا در بازار و ایجاد برند را به تنهایی انجام دهد تقریباً غیر ممکن است. لذا برای ارتباط بین افراد ماهر در هر یک از این زمینه ها و ارتباط با سرمایه گذاران، سازوکاری به نام استارتاپ ویکند به وجود آمده است.
در استارتاپ ویکند جمعی از افراد خلاق در یک دورهمی معمولاً هفتگی ایده های خود را بیان می کنند، سپس ایده های برتر انتخاب می شود، گروه هایی تشکیل داده و روی عملی کردن آن ایده کار می کنند، در نهایت در ساعات پایانی استارتاپی ها، ایده هایی که روی آن کار شده بیان می شود. در این دورهمی هم داوران حضور دارند و هم بعضی سرمایه گذران، که با توجه به پتانسیلی که ایده ها برای رشد و پیشرفت و گرفتن سهمی از بازار دارد، روی ایده سرمایه گذاری می شود و ایده های برتر انتخاب می شود.
هدف استارتاپ ویکند آموزش و ترویج کارآفرینی است. اما جدای از هدف آن در این گونه گروه ها افراد یاد می گیرند چگونه درست فکر کنند و ایده خود را در جهت درست عملی شدنش رشد دهند.
شاید این مطلب را هم که پیرامون مبحث کارافرینی است را بپسندید:
