تابآوری مدیران به عنوان یک ویژگی کلیدی در موفقیت سازمانها در شرایط بحرانی و چالشها شناخته میشود. این مفهوم به توانایی مدیران در پیشبینی مشکلات، طراحی برنامههای پاسخگویی و ایجاد محیطی انعطافپذیر اشاره دارد که میتواند به سازمان کمک کند تا در مواجهه با بحرانها و تغییرات محیطی به سرعت واکنش نشان دهد.
اهمیت تابآوری مدیران
1. پیشبینی و آمادگی: مدیران با تابآوری بالا قادر به شناسایی تهدیدات و فرصتهای محیطی هستند. این پیشبینی به آنها اجازه میدهد تا برنامههای مؤثری برای مقابله با بحرانها طراحی کنند و از آسیبهای جدی جلوگیری کنند.پیش بینی پذیری سازمان به توانایی شناسایی و تحلیل روندها و تغییرات محیطی گفته میشود که به مدیران کمک میکند تا تصمیمات استراتژیک مؤثری اتخاذ کنند. این امر موجب کاهش عدم قطعیت و افزایش اعتماد به نفس در برنامهریزی میشود. تاب آوری مدیران نیز به معنای توانایی آنها در مواجهه با چالشها و بحرانهاست. مدیران تابآور قادرند به سرعت به تغییرات واکنش نشان دهند، منابع را بهینه کنند و تیمهای خود را در شرایط سخت هدایت کنند. ترکیب این دو ویژگی میتواند به موفقیت و پایداری سازمان در دنیای متغیر امروز کمک کند.
2. انعطافپذیری و انطباق: تابآوری به مدیران این امکان را میدهد که در شرایط متغیر و نامطمئن، تصمیمات به موقع و مناسبی اتخاذ کنند. این ویژگی به سازمانها کمک میکند تا به سرعت به تغییرات پاسخ دهند و از فرصتهای جدید بهرهبرداری کنند.
تاب آوری مدیران به توانایی آنها در مواجهه با چالشها و بحرانها اشاره دارد. برای تقویت این ویژگی، مدیران باید مهارتهای زیر را توسعه دهند:
1.تفکر انتقادی: توانایی تحلیل وضعیتها و اتخاذ تصمیمات مؤثر.
2.مدیریت استرس: تکنیکهای کاهش استرس مانند مدیتیشن و ورزش را بیاموزند.
3. ارتباط مؤثر: ایجاد ارتباطات قوی و شفاف با تیم برای افزایش همکاری
این عوامل به مدیران کمک میکند تا در برابر چالشها مقاومتر شوند و سازمان را به سمت موفقیت هدایت کنند.
3.رشد و توسعه: ارتقاء تابآوری در سازمانها نه تنها به حفظ وضعیت موجود کمک میکند، بلکه موجب رشد و توسعه مهارتهای خودمدیریتی و تفکر انتقادی در میان کارکنان نیز میشود. این امر به نوبه خود به افزایش کارایی و بهرهوری سازمان منجر میشود.مدیران سازمان برای موفقیت نیاز به مهارتهای خود مدیریتی و تابآوری دارند. خود مدیریتی شامل توانایی در برنامهریزی، زمانبندی، و مدیریت استرس است که به مدیران کمک میکند تا به اهداف خود برسند. تابآوری نیز به معنای توانایی مقابله با چالشها و فشارهای محیطی است. مدیران تابآور میتوانند در شرایط بحرانی تصمیمگیریهای مؤثری داشته باشند و از شکستها درس بگیرند. این مهارتها به آنها کمک میکند تا تیمهای خود را نیز در مواجهه با چالشها هدایت کنند و فرهنگ سازمانی مثبت و پایداری را ایجاد نمایند.
4.مدیریت بحران: مدیران تابآور میتوانند با هزینه کمتری مشکلات و بحرانها را مدیریت کنند. آنها با برنامهریزی مؤثر و آمادگی قبلی، میتوانند اثرات منفی بحرانها را کاهش دهند و به حالت عادی بازگردند.مدیریت بحران به فرآیند شناسایی، ارزیابی و پاسخ به چالشها و خطرات ناگهانی اشاره دارد. مدیران با تابآوری بالا، توانایی مقابله با فشارها و تغییرات ناگهانی را دارند و میتوانند به سرعت تصمیمگیری کنند. این مدیران با ایجاد برنامههای پیشگیرانه، تقویت ارتباطات و ترویج فرهنگ انعطافپذیری در سازمان، به تیم خود کمک میکنند تا در شرایط بحرانی بهتر عمل کنند. تابآوری نه تنها به حفظ عملکرد سازمان کمک میکند، بلکه به بهبود روحیه و اعتماد به نفس کارکنان نیز میانجامد.
5.ایجاد فرهنگ سازمانی مثبت: تابآوری مدیران به ایجاد فرهنگی در سازمان کمک میکند که در آن کارکنان تشویق میشوند تا با چالشها مواجه شوند و از تجربیات خود بیاموزند. این فرهنگ میتواند به بهبود روحیه و انگیزه کارکنان منجر شود.
ایجاد فرهنگ سازمانی قوی و مؤثر نیازمند توجه به ارزشها، باورها و رفتارهای مشترک در یک سازمان است. این فرهنگ باید بر پایه احترام، همکاری و نوآوری بنا شود. کوچینگ به عنوان ابزاری مؤثر در این زمینه، به توسعه مهارتها و توانمندیهای کارکنان کمک میکند. با استفاده از روشهای مؤثر کوچینگ، مدیران میتوانند به شناسایی نقاط قوت و ضعف افراد پرداخته و آنها را در مسیر رشد و پیشرفت هدایت کنند. ترکیب فرهنگ سازمانی مثبت با کوچینگ میتواند به افزایش انگیزه، بهبود عملکرد و ایجاد یک محیط کاری سالم و پویاتر منجر شود. این رویکرد نه تنها به توسعه فردی، بلکه به موفقیت کلی سازمان نیز کمک میکند.
تابآوری مدیران نه تنها به بقای سازمانها در شرایط بحرانی کمک میکند، بلکه به رشد و توسعه آنها در بلندمدت نیز میانجامد، و به همین دلیل، توجه به این ویژگی در فرآیندهای آموزشی و مدیریتی بسیار حائز اهمیت است.
قابل توجه علاقه مندان و پژوهشگران به آموزش تاب آوری مدیران کتاب “قدرت کوچینگ مثبت” نوشتهٔ مارشال گلداسمیت به بررسی روشهای مؤثر کوچینگ و تأثیر آن بر بهبود عملکرد فردی و سازمانی میپردازد. این کتاب به خوانندگان ابزارهایی میدهد تا با استفاده از رویکردهای مثبت، به رشد و توسعهٔ خود و دیگران کمک کنند. گلداسمیت بر اهمیت گوش دادن فعال، ایجاد ارتباط مؤثر و تشویق به تغییرات مثبت تأکید میکند. او بهویژه بر این نکته تأکید دارد که کوچینگ باید بر اساس نقاط قوت فردی بنا شود و به جای تمرکز بر ضعفها، بر روی توانمندیها و پتانسیلهای نهفته افراد کار کند. این کتاب منبعی الهامبخش برای مدیران، مربیان و هر کسی است که به دنبال بهبود روابط و عملکرد خود و دیگران است.
این کتاب توسط دکتر محمدرضا مقدسی مدیر و موسس خانه تاب آوری و نرگس زمانی ترجمه و انتشارات ورجاوند آن را منتشر کرده است.