تا به حال این سوال در ذهن شما ایجاد شده که چرا از خوردن صبحانه های تکراری خسته نمی شویم؟ چرا نسبت به وعده های ناهار و شام، صبحانه تنوع کمتری دارد؟ با من همراه باشید تا به این سوالات پاسخ بدیم.
صبحانه برای بسیاری از مردم، مهمترین وعدهغذایی روزانه نامیده میشود؛ و همینطور کم هیجانترین وعده روز! ما اکثرا در صبحانه غذاهایی را انتخاب میکنیم که معمولا ساده، سریع برای درستکردن و خوردن باشند و مغز را پس از یک استراحت شبانه، برای یک روز پرمشغله آماده کند.
دانشمندان متوجه شدهاند که اشخاص وقتی هنگام صبحانه به غذایی علاقهمند میشوند ، معمولا روز به روز خوردن آن غذا را تکرار میکنند.
برای دستیابی به اطلاعات بیشتر محققان آزمایشاتی انجام دادند.
در طی آزمایشی عادات غذایی روزانه هزاران نفر از فرانسه و ایالات متحده را مورد بررسی و ارزیابی قراردادهاند و مشاهده کردند که مردم به طور مکرر صبحانههای تکراری میخورند و از این وضعیت راضی و خرسند هستند. ولی در هنگام ناهار و شام انتظار تنوع بیشتری داشتند و خواهان تجربه لذتبخشتری از وعدههای غذایی خود بودند.
دانشمندان عقیده دارند که محرکهای روانشناختی، بیولوژیکی و فرهنگی انتظارات ما از وعدههای غذایی را شکل میدهند. نسبت به این عوامل اشتیاق ما به خوردن غذاها، بسته به زمان روز متفاوت است.
در طی روز تا به هنگام شب بدن ما از ریتم شبانهروزی پیروی میکند؛ تقریبا همه اشکال زندگی به این چرخههای 24 ساعته پایبند هستند. ریتم شبانهروزی بر تغییرات فیزیکی، رفتاری و ذهنی ما حاکم است. برای نمونه خواب معمولی انسان از ریتم شبانهروزی مرتبط با نور پیروی میکند؛ به گفته دانشمندان دهها هزار نورون در مغز این ساعت به اصطلاح بیولوژیکی را تنظیم میکنند، به طوری که به هنگام تاریکی هوا احساس خواب آلودگی میکنیم و در هنگام طلوع خورشید هوشیارتر میشویم.
پس ریتم شبانهروزی در برنامه غذایی نیز تاثیرگذار است و بر انتخاب مردم برای صبحانه،ناهار و شام دخیل است. طبق مطالعات، دو هدف را برای انتخاب وعدههای غذایی شناسایی کردند: 1. سودمندی 2.لذتجویی
با تجزیه و تحلیل دادههای آزمایشات دو گروه افراد آمریکایی و فرانسوی، به ترتیب 68% و 73% حداقل دوبار در هفته صبحانه یکسان میخوردند. در مقایسه فقط 9% از مردم شامی را که قبلا خورده بودند تکرار کردند. این تکرار برای آمریکاییها بیشتر از فرانسویها بود.
عوامل فرهنگی در این کشورها شاید توضیح دهد که چرا مردم به دنبال تنوع کمتری در صبحانه خود هستند، محققان عقیده دارند، روشهای کار سرمایهداری به بیشتر افراد فرصت کمتری برای انتخاب، آماده کردن و مصرف صبحانه خود نسبت به ناهار و شام میدهد.
مردم تمایل دارند در ابتدای روز در بیشترین حالت هوشیاری خود باشند؛ بنابر این با انتخاب وعده غذایی که نیازی به فکر کردن زیاد در مورد آن نباشد، راضی خواهند بود. اما بعداً در طی روز، زمانی که انرژی آنها کاهش مییابد، ممکن است هوس یک وعده غذایی محرکتری برای ناهار یا شام کنند. به پیشنهاد محققان عوامل روانشناختی میتواند با ریتمهای شبانهروزی ترکیب شود تا افراد را بیشتر به سمت اتخابهای غذایی خاص سوق دهد.
در اوایل روز وقتی سطح انرژی در بالاترین سطح خود قرار دارد، افراد بیشتر به دنبال انتخابهای سودمند هستند. اما با جلو رفتن روز انرژی انسان تحلیل پیدا میکند و اهمیت انتخابهای سودمند کاهش مییابد؛ در این لحظه لذتجویی اهمیت بیشتری پیدا میکند و فرد تمایل بیشتری به جستجوی تنوع در طعمها و بافتها دارد.
با این حال اگرچه فرهنگ،زیستشناسی و روانشناسی جستجوی، انتخاب و اهداف سودمند برای صبحانه را طبیعی به نظر میرساند؛ اما با واردکردن آگاهانه تنوع در صبحانه روزهای هفته، حتی اگر به معنی کمی کار اضافه باشد، صبحانه میتواند بسیار لذتبخشتر شود. و میتواند به ایجاد یک روز مثبتتر کمک کند.