سلام
سریع میرم سر اصل مطلب
انتقاد = شکست
اکثر افراد پیرامون من با این عقیده غلط بزرگ شدند .
اغلب این افراد پیرامون زندگی من زمانی که مورد انتقاد اطرافیان خود قرار میگیرفتند سعی میکردند که بازخورد های منفی رو از خودشون پنهان کنن که خدایی نکرده برای حل اون تلاشی نکنن و درجا به یه نتیجه سریع متوجه میشیدن که نمیتونن و دیگه موفق نمیشن.
یکم برگردیم عقب ، دوران تحصیل :
ریشه اصلی این باور غلط در دوران بسیار مهمه زندگی من شکل گرفته در ایام به من یاد دادند کارهایی که باعث جلب توجه دیگران میشه رو انجام ندهم تا آدم موفقی در جامعه خود باشم .
هیچ کس در زندگی من نبود که صادقانه بگوید دوست دارم اطرافیانم به طور جدی از من انتقاد کنن تا من کمی پیشرفت کنم.
تو خانواده به من یاد دادن نباید اطرافیان و مورد نقد قرار بدم چون ممکن بود اون شخصم همین کارو انجام بده و من بخاطر شنیدن این حقایق تلخ (البته از دید خانواده) در زندگی دچار مشکل بشوم.
به قول ست گادین
تنها راه خاص و برجسته بودن اینکه از شما انتقاد کنند.
از آنجایی که من با بقیه اقراد خانواده کمی متفاوت بودم این مسیر اشتباه رو انتخاب نکردم.
تمامی افراد برجسته دنیا بر این باور بودن که تنها راه شکست موانع زندگی و دست یابی اهداف بزرگ ، راهی جزء خاص بودن نیست.
اگر شما خاص باشید احتمال داره بعضی از افراد شما رو دوست نداشته باشن. از این مورد اصلا ناراحت نباشین چون
این بخشی از تعریف خاص بودن است.
زندگی خیلی با ارزش تر از آن است خود را از دیگران پنهان کنیم تا نقد نشیم
آنها نمی دانند که با این کار درصد رشد و پیشرفت ما رو چند برابر می کنند.
پس
از آنچه که برایش آفریده شدید لذت ببرید.
امیدوارم لذت برده باشین منتظر نظرات شما دوستان عزیز هستم