1.ما چه هستیم؛ چه بی‌پا و دستیم... این ترانه زنده‌یاد حبیب برای مردم و جهانی که ویروس کرونا این‌طور زمین‌گیرش کرده، بهترین توصیفه. آدمیزادی که سودای فتح مریخ و فرستادن پیام به ساکنین نادیده کهشکشان‌های دوردست رو داره، آدمیزادی که نمونه باهوش و زرنگش یعنی ایلان ماسک، موشک‌های قابل‌برگشت از فضا می‌سازه و به فکر کاشتن تراشه در مغز نوع بشره، این‌طور در برابر ویروسی که گفته می‌شه وزن تمام موجودی اون در دنیا 5 گرم هم نمی‌شه آچمز شده. گیر افتاده عجیب
2.مرگ همیشه مال همسایه بوده. در جهانی که مدام یک گوشه اون درگیر جنگی خانمان‌براندازه؛ صحبت از غرابت و تازگی مرگ‌های پرشمار و ملت‌های سوگوار کردن،؛ راستش کمی مضحکه. مرگ در ویتنام، مرگ در جبهه‌های خوزستان، مرگ در غزه، مرگ در بنگلادش، مرگ در منهتن، مرگ در سین‌کیانگ، مرگ در قره‌باغ، مرگ در غزه، مرگ در کنگو، مرگ در لیبی ... مرگ، مرگ، مرگ... جهان بعد از نظم تازه‌اش در 1948 که پایان جنگ بزرگ دوم قرار بود سرآغازش باشه، از قضا بیش از هر زمان دیگری آغشته و آموخته با مرگ‌های بی‌شمار و توقف‌ناپذیر بوده.
3.مقاله مرتبط با این جلد تایم می‌گه اگر بخواهید سالی سخت‌تر و دردناک‌تر از 2020 به یاد داشته باشید یا باید بالاتر از 100 سالتون باشه تا آنفلوآنزای اسپانیایی و جنگ اول جهانی رو دیده باشید، یا باید بالای 90 سالتون باشه تا رکود اقتصادی دهه 20 میلادی رو دیده باشید، یا باید بالای 80 سالتون باشه تا جنگ دوم جهانی رو به یاد بیارید و تلخی‌های بزرگش رو. تایم با این خط زمانی (تایم‌لاین) از عمر طبیعی یک انسان می‌خواد بگه چه سال سختی بوده 2020. اما به نظرم این یک شوخی بی‌مزه است.
همه‌گیری مرگ، رفتن مرگ تا اروپای غربی، بی‌دفاع شدن اروپا و ژاپن و آمریکا و ملل همیشه قدرتمنده که این سال رو اینجور برای همه مهم کرده. وگرنه برای خانواده‌های داغدار آفریقا که هر سال از جنگ و تجاوز و قحطی و شورش در دام مرگ می‌افتن، مقیاس مصیبت کرونا یک شوخی سبکه. یا اگر در همین خاورمیانه درگیر جنگ و ترور، تعداد خانواده‌های داغدار هر سال رو جمع بزنی اعداد و ارقام کرونا و این ضربدر روی 2020 به یکی از همون جوک‌های آمریکایی شبیه می‌شه که ما شرقی‌ها معمولا با خودمون می‌گیم اینا به چی این جک می‌خندن... 2020 شاید از این نظر که همه درگیر یک بلای همه‌گیر بی‌درمون شدیم سال عجیبی باشه، از اینکه خیلی از دوستان و دوروبری‌های ما رو عزادار کرد سال سیاهی بود، اما مقایسه کردنش با تلخی‌هایی که جنگ و ناامنی و زیاده‌خواهی بر آدمیزاد روا داشته، خیلی خیلی غلطه
