چهارشنبه‌ای که گذشت شاهد برگزاری چهارمین رویداد سالانه یلدای کارآفرینان استارتاپی ایران بودیم. اکبر هاشمی و تیم شنبه چند سالی است که برای جمع کردن فعالان اکوسیستم استارتاپی ایران اقدام به برگزاری این همایش کرده است.
در این نوشته قصد دارم توصیف و تحلیلی از این رویداد ارائه بدهم. اگر می‌خواهید بدانید در این همایش چه گذشت می‌توانید مطلب مرتضی چرخ‌زرین را نیز بخوانید.
قطع به یقین اگر نقدی هم باشد منکر تلاش و زحمت تیم محترم برگزار کننده نخواهد بود. بدیهی است که نظرات شما باعث کامل شدن و برطرف کردن نواقص مطلب خواهد شد.
رضا زرنوخی در یکی از پنل‌ها حرف جالبی زد. می‌گفت ما یاد گرفتیم تا از هر بیزینس موفقی عینا شبیه آن را داشته باشیم. می‌بینیم دیجی‌کالا گرفت سریعا می‌خواهیم مثل آن را داشته باشیم یا اسنپ یا....
این حرف را وقتی کنار حرف اکبر هاشمی قرار دهیم شاهد تکرار همین فرآیند هستیم. اکبر هاشمی در ابتدای همایش گفت با رفتن به وب سامیت 2019 و مشاهده جمیعت 20هزار نفری، حسرت می‌خوردم که چرا ما نباید همچین اتفاقی را داشته باشیم.
خب این خودش مصداق همان تکرار بی‌چون‌وچرای تجربه‌های موفق دیگران است. همین که سالنی که اسما 3هزار نفر ظرفیت دارد اما به طور رسمی طبقه همکف آن هم تکمیل نمی‌شود، نشان از همین دارد که هر تکراری لزوما موفقیت آمیز نیست.
علت اینکه چرا «یلدای کارآفرینان استارتاپی ایران» تبدیل به «یلداسامیت» شد، را نیز می‌توان در نکات اشاره شده دانست.
تفاوت رویداد امسال با سال گذشته از روزهای ابتدایی شروع فرآیند تبلیغات، توسط برگزارکننده در موارد مختلف اعلام شد.
اولین نکته‌ای که باعث حس کردن این تفاوت می‌شد مکان برگزاری رویداد بود.
ورزشگاه 12 هزار نفری آزادی!
اینکه چنین جمیعتی را می‌شود در چنین رویدادی جمع کرد یا نه، از همان روز اول جای شک و شبهه داشت.
جدا از تعداد جمعیت با توجه به ناراضی بودن تعداد زیادی از شرکت کنندگان همایش سال گذشته، حضور شرکت کنندگان بیشتر می‌توانست حکم فاجعه را داشته باشد. سال 97 در برج میلاد با وجود ظرفیت 1600 نفری برج میلاد، اما شرایط پیشتیبانی از این جمیعت راضی کننده نبود. با این حال به نظر می‌رسید اگر این جمعیت قرار بود سال 12 هزار نفری را پر کنند در نتیجه قطعا مشکلات بی‌شماری رخ می‌داد.
محتوای رویداد امسال چندان دلچسب و گیرا نبود. به جز مواردی که با استقبال مخاطبین همراه شد از جمله ارائه مجید حسینی‌نژاد یا صحبت‌های پدرام سلطانی و ... (البته صحنه رد شدن گربه از روی سن هم جذاب و پرحاشیه بود) در مابقی موارد اطلاعات یا به سبب تایم کوتاه در ارائه یا عدم ارائه جذاب یا هر علت دیگری چندان دلچسب نبود.
البته گفتن این نکته هم خالی از عریضه نیست که از تیم برگزارکننده این توقع وجود دارد که به عنوان یک تیم رسانه‌ای صداقت را مدنظر خود قرار بدهد و در خصوص فروختن یا نفروختن تایم‌های ارائه یا پنل‌ها شفاف‌ساری کند. چون در صورت وقوع چنین اتفاقی علت عدم جذابیت مشخص خواهد شد.
امیدواریم سال‌های بعد شاهد رویدادهای بهتری باشیم.
اما جدای از هر نقدی، به قول عادل طالبی این همایش‌ها فرصت شبکه‌سازی را فراهم می‌آورد که اگر بخواهیم جداگانه و تک به تک ارتباط بگیریم زمان و هزینه زیادی خواهد داشت.
