توی زندگی ما انسانها خیلی چیزها وجود داره .
اشیا ، مکانها ، رنگها ، صداها ، غذاها . برای هر کدوم هم یه اسم وجود داره مثلا ، پل ، یا درخت یا آش و و و و .
اگر بیایم تمام این کلمات رو از نظر واقعی بودن درجه بندی کنیم ، بالاترین درجه رو باید به "تن" یا بدن آدمی داد . چون نزدیکترین و درگیرترین چیز با ذهن و آگاهی ما ، همین تن هست . یعنی اگه این تن نباشه دنیا هم برای من وجود نداره ، و یا حتی اگه این تن ناقص یا در فشار باشه ، پس حتما دنیای من ناقص و کوچیک میشه .
بذار یه چند تا توصیه به خودم بکنم : از این بدن درست استفاده کن ، زیاد بهش فشار نیاز ، به تمام نیازهاش پاسخ بده ، باهاش مهربون باش ، راستی یادمان باشه که این بدن یه روزی ضعیف میشه تا اون موقع خوب ازش کار بکشید ولی با کمترین آسیب .
