فرض کنید سیل اومده و اخبار اعلام کرده که فقط 5 دقیقه وقت دارید تا فرار کنید. وگرنه سیل به شما میرسه و تمام !
حالا توی این اوضاع دارید به سرعت از خونه میرید بیرون که فرار کنید و احتمالا حتی ضروری ترین وسایلتون رو هم ، نمی‌برید.
حالا فکرشو بکنید توی این شرایط ، یکی توی خونه بهتون بگه: عه ! این شلواری که پوشیدی اتو نداره ! یکی دیگه بپوش !
چقدر احمقانه کودکانه هست ! چقدر خنده داره که کسی توی این شرایط همچین چیزی به شما بگه !
***
یه فیلم گذاشتم توی اینستا ، داشتم خیلی جدی در مورد این حرف میزدم که اگه به چیزی علاقه داریم باید هزینه‌اش رو پرداخت کنیم. یعنی مثلا من دوست دارم یک عکاس بشم. باید به خودم سختی بدم و توی کلاس شرکت کنم ، تمرین کنم و هزینه‌هایی از این دست. (فیلم رو از این لینک می‌تونید ببینید)
بعد یک خانم بسیار محترم پیام دادن :
اصلا لبخندی ندارین یکم خسته کنندس گوشدادن به صحبتاتون
فکرشو بکن ! توی این موقعیت که من با کلی خستگی نصف شب فیلم رو ضبط کردم (چون موضوع خیلی برام مهم بود و نمیخواستم فرداش یادم بره) و دارم در مورد یک موضوع بسیار مهم و حیاتی حرف میزنم ، به نفر اوج دغدغه‌اش اینه که چرا من لبخند نمیزنم
باشه ! الان که این حرف رو با اون داستان اول متن مقایسه میکنم نه تنها دارم لبخند میزنم؛ بلکه از خنده دارم ریسه میرم :)
