همانطور که آموزش الکترونیکی در سیستم های آموزشی رواج بیشتری پیدا می کند، اساتید با این چالش مواجه می شوند تااطمینان حاصل کنند که دانشجویان به طور موثر یاد می گیرند و ارزیابی های آنها به طور دقیق پیشرفت آنها را منعکس می کند. یکی از جنبه های این چالش استفاده از ارزشیابی و آزمون به عنوان ابزاری حیاتی برای سنجش درک و پیشرفت دانشجویان است. با این حال، در فضای الکترونیک این روش ها می توانند در برابر تقلب آسیب پذیر باشند و اطمینان از اینکه دانش دانشجویان مورد ارزیابی قرار می گیرد، می تواند تبدیل به یک مسئله دشوار گردد. در این مقاله به بررسی روش های ارزشیابی در سامانه های آموزش الکترونیکی می پردازیم و راه های کاهش تقلب در آزمون های حوزه آموزش الکترونیکی را بررسی می کنیم.
یکی از رایج‌ترین روش‌های ارزیابی درک دانشجویان در آموزش الکترونیکی، ارزیابی از طریق آزمون‌های آنلاین است. در حالی که این ارزیابی ها می توانند راحت و کارآمد باشند، در مقابل تقلب نیز آسیب پذیر هستند. دانشجویان ممکن است وسوسه شوند که با یکدیگر همکاری کنند یا از منابع خارجی برای پاسخ دادن به سؤالات استفاده کنند، که این امر می تواند یکپارچگی ارزیابی را تضعیف نماید. به منظور کاهش تقلب در طول تست آنلاین، چندین استراتژی وجود دارد که اساتید می توانند از آنها استفاده کنند.
یکی از ابزار ها به منظور افزایش اطمینان از صحت برگذاری آزمون ها رویکرد استفاده از سؤالات تصادفی یا ترتیب سؤالات تصادفی است. این بدان معنی است که هر دانشجو نسخه نسبتا متفاوت و مختص به خود را از آزمون دریافت می کند و این روش اشتراک پاسخ ها میان دانشجویان دشوارتر می گردد. استراتژی دیگر استفاده از محدودیت های زمانی یا تعیین محدودیت برای تعداد تلاش هایی است که دانشجوان می توانند در یک آزمون خاص انجام دهند. این می تواند دانشجویان را از صرف زمان زیاد برای جستجوی اطلاعات از بیرون فضای آزمون و یا شرکت مجدد در آزمون پس از کشف پاسخ های صحیح منصرف نماید.
روش دیگر برای کاهش تقلب، استفاده از ابزارهای بررسی روند برگزاری آزمون است. برخی از پلتفرم‌های آموزش الکترونیکی از ابزارهایی به منظور نظارت بر دانشجویان به منظور اطمینان اساتید از صحت سلامت برگزاری آزمون استفاده می نمایند. این ابزارها ممکن است شامل نظارت تصویری، تجزیه و تحلیل ضربه زدن به کلید یا تکنیک‌های دیگری باشد که می‌تواند رفتار مشکوک را تشخیص دهد. با این حال، مهم است که بین مزایای کاوش با معایب احتمالی، مانند نگرانی در مورد حفظ حریم خصوصی و احتمال مشکلات فنی، تعادل برقرار کنیم.
علاوه بر رسیدگی به موضوع تقلب در حین ارزیابی، اساتید می توانند اقداماتی را به منظور اطمینان از ارزشیابی دانشجویان انجام دهند. به گونه ای که این اقدامات به طور دقیق پیشرفت دانشجو را منعکس نماید. یکی از راه‌های انجام این کار استفاده از روش‌های مختلف ارزیابی مانند مقاله، پروژه یا تکالیف گروهی است. این عملکرد استاد می‌تواند به ارائه دید جامع‌تری از درک آموزشی دانشجو کمک کند و همچنین اتکا به روش های ارزیابی را که ممکن است در برابر تقلب آسیب‌پذیر باشد، کاهش دهد.
راهبرد دیگر این است که به جای اتکای صرف به نمرات نهایی، بازخورد عملکرد دانشجوان در طول دوره ارائه شود. این می‌تواند به شناسایی نقاط ضعف و یا قوت دانشجویان کمک کند و همچنین فرصت‌هایی برای بهبود فراهم نماید. علاوه بر این، ارائه بازخورد منظم می تواند به ایجاد فرهنگ صداقت و درستکاری در کلاس کمک کند، که می تواند در وهله اول از تقلب جلوگیری کند.
در پایان، ارزشیابی و آزمون دانشجو ابزاری ضروری برای اندازه گیری پیشرفت دانشجویان در آموزش الکترونیکی است. با این حال، این روش ها می توانند در برابر تقلب آسیب پذیر باشند، که این امر می تواند دقت و یکپارچگی ارزیابی را تضعیف نماید. اساتید می توانند از استراتژی های مختلفی برای کاهش تقلب در طول ارزیابی استفاده کنند، مانند استفاده از سؤالات تصادفی یا ابزارهای جستجوگر، و همچنین می توانند اقداماتی را انجام دهند تا اطمینان یابند، که ارزیابی ها به طور دقیق پیشرفت دانشجو را منعکس می کند. با اتخاذ رویکردی پیشگیرانه برای پرداختن به این چالش ها، اساتید می توانند به ترویج یادگیری صادقانه و مؤثر در زمینه آموزش الکترونیکی کمک کنند.
