مهدی رودکی
مهدی رودکی
خواندن ۱ دقیقه·۴ سال پیش

وقتی هیچ سرمایه‌ای جز امید نیست باید آن را ‌به‌تمامی خرج کرد

زندگی در جریان است هر چند که مثل سابق نیست، هیچ چیز مثل سابق نیست. گویی در برهه‌ای مبهم از تاریخ گیر افتاده‌ایم. مواجهه مردم و حکومت‌ها با اپیدمی کرونا درس‌های مهمی داشته است. کمکم یاد می‌گیریم با هم و با طبیعت مهربان باشیم و اهمیت تنهایی را دریابیم. اپیدمی کرونا، تلنگری برای بازگشت گزینه‌ها به زندگی‌ست. هر که تنها به یک گزینه متکی باشد زندگی‌اش به تنگنا می‌افتد.
به طبیعت بازگردیم.
به طبیعت بازگردیم.


من از مرگ گریختم. رویارویی با مرگ، بیم و امید و رنجِ ناتوانی، اثری عمیق بر من گذاشت. موسیقی و کتاب به زندگی من بازگشت. وجودم، خودم، مهم شد. باری سنگین از تعلقات و تعصبات را از دوشم برداشتم. آن منی که پذیرای فشارها و هنجارهای جامعه بود، مُرد.

حال که از نو متولد شده‌ام به روستا برمی‌گردم. دنیا به روستا، زندگی روستایی و فهم اصیل و نخستینی که در آن شکل می‌گیرد؛ نیاز دارد. ایده اپن سورس و تاثیری که بر جهان گذاشته است، برایم مهم شد. باوری استوار به تلاش انسان‌هایی دارم که زندگیِ ساده را می‌سازند. تجربه من را بخوانید.

زندگیامیدکروناروستا
‏از تجربیات کاری، امید، شوق ‎سفر، زندگی در ‎روستا، دنیای اوپن سورس و ‎سئو می‌نویسم. سایتم: https://roudaki.com
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید